Rabb, Rab Nedir Ne Demektir, Anlamı, Kur’an’da Rabb

Rabb (ar. i.)

Arabça mastar olan bu kelime, terbiye etmek, eğitmek manâlarına gelir. Mübalağa ifade etmek üzere “mürebbî” manâsına kullanılan ve aslında mastar olan bu kelimenin, mastarlık manâsını ifade etmek üzere Rububiyyet şeklindeki “yapma mastar” sıygası kullanılmaktadır. Rabb kelimesi ihtiva ettiği mübalağa manâsı dolayısıyla, üstünlük, hakimiyyet,etmek, tedbir, tasarruf, telkin ve irşad, teklif, emir ve nehiy, teşvik, korkutma, taltif, tekdir gibi terbiyenin bütün gerekli unsurlarına sahib olan güçlü ve mükemmel bir Mürebbî demek olur. Bu manâda olmak üzere normal kullanma dilinde evsahibine Rabbu’l-beyt, sermaye sahibine Rabbu’l-mal…. denmektedir.

Kur’ân-ı Kerîm’de Rabb, Cenâb-ı Hakk’ın bir sıfatı olarak (yaklaşık olarak bin yerde) geçmektedir. Rabbu’l-âlemîn (âlemlerin Rabbi) (Fatiha suresi/

2. ayet) sıfatı, âlemlerin yaratıcısı olan Allah’ın, yaratmaktaki usulünün gerçek manâda bir terbiye mahiyeti taşıdığını, tedricen geliştirip olgunlaştırarak mükemmelliğe kavuşturduğunu göstermektedir. Varlık âleminin her sahasında yaratıcının bu Rabb sıfatının tecellisi açıkça müşahede edilmektedir. Kur’ân-ı Kerîm’de bu özelliğe işaret eden yüzlerce âyet bulunmaktadır.