Pasquale Stanislao Mancini Kimdir, Hayatı, Eserleri, Hakkında Bilgi

MANCINI, Pasquale Stanislao (1817-1888)

İtalyan hukukçu ve devlet adamı. İtalyan Birliği’nin sağlanması için mücadele etmiştir. Devletler hukukunda İtalyan Okulu’nun kurucusudur.

17 Mart 1817’de Campania Eyaleti’nde Avellino kentinde Castel Baronia’da doğdu, 26 Aralık 1888’de Roma’da öldü. Napoli Üniversitesi’nde hukuk öğrenimi gördü. 1841’de Mamiani della Rovere’yle (1799-1885) hukuk biliminin kökeni ve özellikle ceza hukuku konusunda mektuplaşmaları büyük bir ün kazanmasına yol açtı. Ahlaki adaletin toplumun çıkarlarıyla uyum içinde olması gerektiğini ve cezanın amacının yalnızca işlenen suçun karşılığını vermek değil, aynı zamanda suçu engellemek olduğunu savundu.

1848 Devrimi’nin etkisiyle İspanyol Bourbon hanedanından II.Ferdinando’nun İki Sicilya Krallığı’ nda 1812 liberal anayasasını yeniden yürürlüğe koymaya zorlanmasından sonra Napoli parlamentosuna
seçildi. 15 Mayıs 1848’de İki Sicilya Krallığı’nı yöneten Bourbonlar’a karşı sert bir protesto bildirisi kaleme aldı. Devrimin bastırılarak meclisin Mart 1849’da dağıtılmasından sonra Torino’ya sürgüne gönderildi. İtalya’nın ulusal birliğinin sağlanması ve anayasal bir monarşiye geçilmesi yolunda propaganda yapmayı sürdürdü. Güneydeki sürgünlerin en ünlülerinden biri oldu. Torino Üniversitesi’nde onun için açılan devletler hukuku kürsüsünde ders vermeye başladı. 22 Ocak 1851’de kürsünün açılışında yaptığı ünlü konuşmasında millet olarak var olabilmenin en temel ilkesinin dil, ırk, toprak gibi tarihsel ve doğal etmenlerden çok “milliyet bilinci”ne ulaşmak olduğunu savundu. Bu konuşması İtalyan Birliği hareketine ideolojik açıdan yapılan en ciddi katkılardan biri olarak değerlendirildi.