Parnasizm Parnaçılık Nedir? Tanımı, Tarihi (Edebî Akımlar)

19. asrın ikinci yarısında Fransa´da Romantik şiire tepki olarak ortaya çıkan bir edebiyat akımı.

1830´lardan sonra Romantik edebiyatçılar arasında kendisini gösteren farklı edebî görüşler, özellikle Theophile Gautier´nin “Sanat, yalnızca sanatı gaye edinmeli, sanat için var olmalıdır.” fikri; Fransa´da bu dönemde pozitif bilimlerdeki önemli gelişmeler, bilhassa Laplace, Lamarck, Lavosier, Faraday, Gay-Lusac gibi bilginlerin fen sahalarındaki çalışmaları, Auguste Comte (1798-1857)´un Pozitivist felsefesi edebiyat üzerinde de tesirini göstermiş, edebî tenkit ve tarihin daha ilmî metodlara dayanmasının lüzumu, sanatla bilimin birbirine yaklaşmasının gerekliliği söylenir olmuştur.

Parnas ekolü bu ortam İçinde ortaya çıkar. Akım, adını Yunanistan´daki bir dağ olan “Parnassos”´dan almıştır. Yunan mitolojisine göre bu dağ, ilham perilerinin yaşadığı, şairler için kutsal bir dağdır.

Parnas ekolünü meydana getiren şairler topluluğu birkaç defa, farklı dergiler etrafında toplanmışlardır. İlk Parnas topluluğu 1861´de La Revue Fantaisiste adlı dergi çevresinde Catulle Mendes´in başkanlığın­da bir araya gelirler. Her tür fanteziye sayfalarını açan bu dergiden iki yıl sonra La Revue du Progris, daha sonra da L´Art adlı derginin etrafında toplanan (1865-66) Parnas topluluğu, nihayet son olarak 1866´da Le Parnasse Contemporain adlı yeni şiirlere yer veren bir mecmuanın sayfalarında son şekliyle bir araya gelir.