Ottorino Respighi Kimdir, Hayatı, Eserleri, Hakkında Bilgi
RESPIGHI, Ottorino (1879-1936)
Italyan, besteci. Ülkesinde 1910’larda oluşan Öncü Sanat (Arte di Avanguardia) akımının en ünlü temsilcisidir.
9 Temmuz 1879’da Bologna’da doğdu, 18 Nisan 1936’da Roma’da öldü. İlk müzik eğitimini babasından aldıktan sonra 1891’de girdiği Bologna Müzik Lisesi’nde keman ve viyola öğrenimi gördü. 1899’da okulu bitirdikten sonra yazdığı ilk yapıtı, orkestra için Senfonik Çeşitlemeler, Bologna’da çalındı. Hemen ardından St.Petersburg Operası’yla; birinci viyola çalmak için sözleşme yaptı. Bu arada Rimski-Korsakov’dan orkestralama ve beste dersleri aldı. 1902’de Berlin’e giderek Max Bruch’tan (1838-1920) da beste eğitimi gördü. Aynı yıl Bologna’da Piyano Konçertosu seslendirildi. 1903’te dönemin ünlü oda müziği topluluğu Mugellini Beşlisi’ne katılarak 1908’e değin birlikte konser verdi. 1905’te orkestra için Nottumo’su (Noktürn) New York’da çalındı. 1908’de ise ilk operası Re Enzo (Kral Enzo) Bologna’da sahnelendi. 1913’te Roma’da Santa Cecilia Akademisi’ nin yüksek bestecilik kurslarının yöneticiliğine getirildi. 1924-1926 arasında da aynı akademinin genel yöneticiliğini yaptı. Sonraki yıllarda tümüyle besteciliğe yönelen Respighi, 1932’de İtalyan Akademisi üyeliğine seçildi. Müziğin hemen hemen her dalında ürün vermesine karşın yalnızca orkestra için üç yapıtı Le fontane di Roma (Roma Çeşmeleri), I pini di Roma (Roma Çamları) ve Feste Romane (Roma Şenlikleri) dünya çapında ün yapmasını sağladı. On kadar operası bugün sahnelenmemektedir. Son operası Lucrezia’yı eşi besteci Elsa Respighi (1894- ?) tamamlamıştır.
İtalyan müziğinde 1910’larda başlayan Öncü Sanat hareketi içinde yer alan Respiglıi’nin müziği geniş bir etkilenme alanından beslenmiştir. Fransız İzlenimciler (Empresyonistler), Rus müziğinin orkestra renkleri ve R.Strauss’un üslubu bunların başlıcalarıdır. Reger ayrıca eski müziğe de ilgi göstererek Gregoryen melodilerinden lavta müziğinden ve Rameau ile B.Pasquini’nin (1637-1710) temalarından yararlanarak yapıtlar vermiştir. Müziğinin yeniliği daha çok dıştan gelen etkenler ve müzik tekniğinde giriştiği deneylerle gerçekleşmiştir.
• YAPITLAR (başlıca): Opera: Re Enzo, 1908, (Kral Enzo); Semirama, 1910; Belfagor, 1923; Lucrezia, 1937. Senfonik Şiirler ve Orkestra Süitleri: Notturno, 1905, (Noktürn); Le fontane di Roma, 1917, (Roma Çeşmeleri); Antiche danze e arie, 1924, (Eski Danslar ve Havalar); I pini di Roma, 1924, (Roma Çamları); Gli uccelli, 1927, (Kuşlar); Feste Romane, 1929, (Roma Şenlikleri). Konçerto: Concer-to Gregoriano, keman ve orkestra için, 1922, (Gregoryen Konçertosu). Piyano Müziği: Üç Gregoryen Melodi, 1921.
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi