Orhan Seyfi Orhon Kimdir, Kısaca Hayatı, Eserleri, Edebi Kişiliği, Hakkında Bilgi

ORHON, Orhan Seyfi (1890-1972)

Türk, şair ve yazar. Beş Hececiler olarak anılan grubun önde gelen şairlerindendir.

İstanbul’da doğdu. 22 Ağustos 1972’de aynı kentte öldü. 1909’da Mercan İdadisi’ni bitirdikten sonra girdiği Hukuk Fakültesi’nden 1914’te mezun oldu. Memurluk, gazetecilik ve öğretmenlik etti. Bir yandan da 1911 ’de Hıyaban ile başlayarak çeşitli dergiler çıkardı. Kurtuluş Savaşı sırasında İstanbul hükümetini destekleyen Aydede gülmece dergisinin kadrosunda yer aldı. Bu derginin kapanması üzerine 1923’te Yusuf Ziya Ortaç’la birlikte Akbaba gülmece dergisini çıkarmaya başladı. Bunu 1924’te yeni bir gülmece dergisi olan Papağan ile Güneş, Ayda Bir ve Çmaraltı gibi edebiyat dergileri izledi. 1946-1950 döneminde Zonguldak’tan, 1965-1969 döneminde ise İstanbul’dan milletvekili seçildi. Birçok gazetede fıkra ve makaleler de yazdı. Öldüğünde Son Havadis gazetesinin fıkra yazarlığını sürdürüyordu.

Önceleri, Fırtına ve Kar adlı uzun şiirinde olduğu gibi aruz ölçüsünü kullanan Orhon, daha sonra Milli Edebiyat akımının etkisinde ve Genç Kalemler hareketinin yarattığı coşkulu ortam içinde hece ölçüsüyle yazmış, Türk dilinin Osmanlıca’nm egemenliğinden kurtulması gerektiğini savunmuştur. Hece ölçüsünün ilk örneklerinden olan ve çoğunlukla kişisel duyguları ile izlenimlerini yansıttığı şiirlerinde yalın ve yapmacıksız bir dil kullanmıştır. Ancak sonraki yıllarda dilde özleşmeye şiddetle karşı çıkmış, bu yüzden eleştirilmiştir.

•    YAPITLAR (başlıca):
Şiir: Fırtına ve Kar, 1919; Gönülden Sesler, 1922; O Beyaz Bir Kuştu, 1941; Kervan, 1964; İşte Sevdiğim Dünya, 1965.
Gülmece-Yergi: Asri Kerem, 1942; Hicivler, 1950; Düğün Gecesi, 1957.
Fıkra-Makale: Dün, Bugün, Yarın, 1943; Kulaktan Kulağa, 1943.

Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi