Edebi ŞahsiyetlerFelsefe Yazıları

Ömer Seyfettin Kimdir, Hayatı, Eserleri, Edebi Kişiliği

Ömer Seyfettin. Türk öykücü. (1884’te Balıkesir Gönen’de doğdu, Şeker hastalığından 6 Mart 1920’de İstanbul’da öldü).

Bazı yazılarında ve öykülerinde Ayâs, Camsâp, C. Nazmi, C. Nizamî, Ç. Kemal, E Nezihi, Feridun Perviz, Kâf-ı Farsî, Kaygusuz, M. Enver, M. Enver Perviz, Ömer, Perviz, Süheyl Feridun, Şit, Tahran, Tekin imzalarını kullandı. 1892’de annesiyle birlikte İstanbul’a geldi. Aksaray’daki Mekteb-i Osmani’ye yazdırıldı. Bir müddet sonra, 1893’te Eyüp Askerî Baytar Rüştiyesinin yalnız subay çocuklarının alındığı özel sınıfına yatılı olarak verildi. Babası  gibi asker olmak istediği için Edirne Askerî İdadisi’ne gitti, 1903’te de İstanbul’da Harbiye Mektebi’nden piyade asteğmeni olarak mezun oldu. 3. Ordu’ya bağlı olarak İzmir ve Kuşadası’nda subaylık yaptı. 1908 II. Meşrutiyet’ten sonra, üsteğmen olarak Selanik’te görevlendirildi. Buradaki köy ve kasabalarda çete peşinde dolaştı. Bu dönem, Ömer Seyfettin’de milliyetçilik düşüncesinin gelişmesi açısından önemlidir. 11 Nisan 1911’de Genç Kalemler dergisine gönderdiği “Yeni Lisan” başlıklı yazı Türk dili ve edebiyatı açısından son derece önemlidir. Balkan Savaşı’nın (1912-1913) çıkması üzerine Garp Ordusu’nda görev yaptı. Yanya’da Yunanlılarla yapılan çatışmada esir düştü. Yaklaşık on bir ay esir kaldı, 1913’ün sonlarında İstanbul’a geldi. Türk Sözü dergisini yönetti. Öykü yazdı, Kabataş Erkek Lisesinde edebiyat öğretmenliği yaptı. Mondros Mütarekesinin imzalanmasına çok üzüldü. Yeni Mecmua’da millî ve tarihî öyküler yazdı.

edebiyat/omer-seyfettin” 154″ 231″

Milli Edebiyat akımının Ziya Gökalp’le birlikte öncüsü olan Ömer Seyfettin; Küçük hikâyeyi Türkiye’de sevilen ve yaygın bir tür haline getiren, eserleri ve düşünceleriyle çağındaki edebiyat akımlarına tesir eden, öldükten sonra da birçok nesiller tarafından sevilerek okunan eserlerinde kullandığı duru, temiz diliyle Türkçe’nin yabancı kelime ve tamlamalardan kurtulmasına büyük yardım etmiştir. Öykülerde Türk tarihinin önemli kesitleri ve şahsiyetler, aile ve toplum hayatındaki çelişkiler, Balkanlardaki insanların yaşadığı dramlar ve çocukluk yıllarının önemli güzel hatıraları işlenmiştir. “Milli Hikayecimiz” olarakta anılan Seyfettin, öykülerinde Fransız yazar Guy de Maupassant’ın tesiri görülür. Eserleri toplu olarak çeşitli yayınevleri tarafından basılmıştır.

Öyküleri:

Kaşağı, Kahramanlar, Bomba, Harem, Yüksek Ökçeler, Yüz Akı, Kurumuş Ağaçlar, Yalnız Efe, Falaka, Aşk Dalgası, Beyaz Lâle, Gizli Mabed.

Roman: Efruz Bey. (Değişik baskılarda kitap adları değiştirilmiştir.)