Nazmi Ziya Kimdir, Hayatı, Eserleri, Hakkında Bilgi

NAZMİ ZİYA (1881-1937)

Türk, ressam, izlenimci (empresyonist) tavrın Türkiye’deki önde gelen temsilcilerindendir.

Nazmi Ziya Güran İstanbul’da doğdu, 2 Eylül 1937’de aynı kentte öldü. Vefa Şems’ül-Maarif Mektebi’ni bitirdi, Mülkiye-i Şahane’ye girdi. 1901’de bu okuldan mezun olduktan sonra bir süre edebiyat ve felsefeyle ilgilendi. Resimle ilk ilişkisi Hoca Ali Rıza aracılığıyla oldu. Babası karşı çıktığı için, ancak onun ölümünden sonra, 1902’de Sanayi-i Nefise Mektebi’ ne (sonra Güzel Sanatlar Akademisi, bugün Mimar Sinan Üniversitesi) girdi, 1908’de mezun oldu. Aynı yıl Paris’e gitti. Sırasıyla Academie Julian’de, Marcel Bachet, Royer ve Cormon atölyelerinde resim Çalışmalarını sürdürdü. Monet ve Cezanne’ın resmine duyduğu yakınlık, Izlenimcilik’e yönelmesine neden oldu. 1914’te Türkiye’ye döndükten sonra maarif memurluğu, resim öğretmenliği yaptı. 1918-1921 ve 1923-1927 arasında Sanayi-i Nefise Mektebi müdürlüğünde bulundu. 1927’den sonra bu görevi Namık İsmail’e devretti, çalışmasını öğretim üyesi olarak sürdürdü.

Hikmet Onat, Avni Lifij ve Nazmi Ziya’dan oluşan İstanbul Ressamları grubu içinde izlenimci tavra en bağlı olan Nazmi Ziya’dır. 1905’te İstanbul’ da üç ay kalan Fransız ressam Paul Signac’tan büyük ölçüde etkilenmiş, Paris’te geçirdiği beş yıl boyunca atölye çalışmalarının yanı sıra açık havada da çalışmış ve kendine özgü bir izlenimci tavır geliştirmiştir. Türkiye’ye döndükten sonra daha çok İstanbul görünümleri yapmıştır. Resimlerinde noktalama tekniğini kullanmış, renkleri tuvale birbirlerine karıştırmadan, ufak fırça vuruşlarıyla uygulamıştır. Böylece resme uzaktan bakıldığında, bu renk noktacıkları bir renk karışımı oluşturuyormuş gibi algılanmaktadır. Nazmi Ziya açık hava çalışmalarında, değişen gün ışığının renk oyunlarını betimlemiştir. Tüm yapıtlarında mavi, yeşil ve morlardan oluşan soğuk, kırmızı, turuncu ve sanlardan oluşan sıcak renkler dizisinin sistemli, bilimsel bir ayrışımı ve bireşimi göze çarpar. Güneş ve hava değişmeleri, bu değişmelerin yarattığı farklı atmosfer ve ışıklar Nazmi Ziya’mn yapıtlarında özellikle önem verdiği ana öğeleri oluştururlar.

•    YAPITLAR (başlıca): Boğaziçi, 1916; Küçük Liman, 1933; Zinyalar, 1933; Beyaz Güller, 1933; Köprü Altı, 1933; Boğaziçi, Göksu, 1933; Karadeniz, 1935; Bahar, 1935; Kumkapı, 1935; Bahar Şarkısı, 1936; Ada, 1936; Köye Giderken, 1936; Baharda Çamlıca, 1936; Heyhelia-da, 1936; Kuşdili, 1936; Boğaziçinde Sabah, 1936; Köy, 1936; Görüntü, İstanbul Resim ve Heykel Müzesi; Boğaz’da Yelkenliler, İstanbul Resim ve Heykel Müzesi; Ağaçlar Altında Dikiş Diken Kadın, İzmir Resim ve Heykel Müzesi; Köprü; Pan.

Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi