Nazım Hikmet Kimdir, Uzun Hayatı, Edebi Kişiliği, Eserleri, Hakkında Bilgi

NÂZIM HİKMET (1901-1963)

Türk, şair. Türkiye’de şerbet nazmın ilk uygulayıcısı ve çağdaş Türk şiirinin öncüsüdür.

20 Kasım 1901’de Selanik’te doğdu (aile çevresinde 40 gün için bir yaş büyük görünmesin diye bu tarih
20  Ocak 1902 olarak anılmış, kendisi de bunu benimsemiştir), 3 Haziran 1963’te Moskova’da öldü. Baba tarafından dedesi Nâzım Paşa valiliklerde bulunmuş, özgürlükçü, şairliği olan bir kişiydi. Mevlevi tarikatındandı. Anayasacı Midhat Paşa’nın yakın arkadaşıydı. Babası Hikmet Bey ise Galatasaray Sultanisi mezunu, Kalem-i Ecnebiye’ye (dışişleri) bağlı bir memurdu. Dilci, eğitimci Enver Paşa’mn kızı olan annesi Celile Hanım, Fransızca konuşan, piyano çalan, ressam denecek kadar iyi resim yapan bir kadındı. Nâzım Hikmet’in eğitiminde dönemin ileri düşüncelerine sahip aile çevresinin büyük etkisi oldu. Bir yıl kadar, Fransızca öğretim yapan bir okulda, sonra Göztepe’deki Numune Mektebi’nde (Taşmektep) okudu. İlkokulu bitirince, arkadaşı Vâlâ Nurettin’le birlikte Galatasaray Sultanisi’nin hazırlık sınıfına yazıldı. Ertesi yıl ailesinin paraca sıkıntıya düşmesi yüzünden bu masraflı okuldan alınarak Nişantaşı Sultanisi’ne verildi. Bu arada dedesi Nâzım Paşa’nın etkisiyle şiirler de yazmaya başlamıştı. Bir aile toplantısında denizciler için yazdığı bir kahramanlık şiirini dinleyen bahriye nazırı Cemal Paşa çok etkilenerek bu yetenekli gencin Heybeliada Bahriye Mektebi’ne geçmesini istedi ve olumlu karşılık alınca da bu okula girmesine yardım etti. Nâzım Hikmet 1917’de girdiği Heybeliada Bahriye Mektebi’ni 1919’da bitirip Hamidiye kruvazörüne güverte subayı oldu. Aynı yılın kışında son sınıftayken geçirdiği zatülcenp hastalığı tekrarladı. Uzun süren bir tedavi ve dinlenme döneminden sonra bile kendini toparla-yamadığı görülünce, sağlık kurulu raporuyla, 17 Mayıs 1920’de askerlikten çürüğe çıkarıldı.