Türkçede “mutlak” veya “saltık” kelimeleriyle ifade edilen bu deyim, latincede absolvere kökünden gelmedir. İlgilerden çözülmek, bağlantılarını kaybetmek, her türlü dayanaktan veya olağan dclillendirmeden bağımsız ve onlara bağlı olmayan anlamlarına gelir. Mutlak hareket, mutlak sıcaklık gibi. Kendini dolduran nesneden ayrı olarak düşünülen, mutlak zaman gibi; kendi kapsamı içinde olan, olaylardan ayrı bulunan, onlara bağlı olmayan, mutlak mekan gibi. Arapçada mutlak´ın kökü olan “ıtlak” hayvanın dizginini alıp salıvermek demektir. Gramerde (sarf ve nahiv) izafinin karşıtı olarak kullanılır. Bu bakımdan bağımsız gibi düşünülmüş kavramları ifade eden lafızları gösterir ki, buna göre insan mutlak, baba izafidir. Belirsiz anlamında mutlak belirlinin karşılığı olur.
Bizanslı filozofların to anoluton olarak ifade ettikleri bu terimin latincesi absolutuınûut ve Grekçeden alındığı bilinmektedir. Kavram olarak anlamı, her türlü kayıt ve şarttan, her çeşit izafet ve ilişkiden bağımsız olan şey demektir. Liltre, a priori´nin eşanlamı olarak kullanmıştır.
Telif hakkı © 2022 | MH Themes tarafından WordPress teması