Musa İbn Meymun-Moşeh ben Moymon Hayatı, Felsefesi,

İBN ME’MUN (1135-1204) Endülüslü İslam filozof ve doğa bilgini. Aristoteles’in töz kuramı ile İbrani düşüncesini uzlaştırmaya çalışmıştır.

Kurtuba’da (Cordoba) doğdu, Kahire’de öldü. Gerçek adı Rabi Moşeh ben Moymon’dur. İslam dinini benimsedikten sonra Ebu İmran Musa b. Me’ mun b. Abdullah adını almıştır. İlköğrenimini Yahudi hahamlarından gördükten sonra, İslam bilginlerinden de İslam bilimleri okudu. Bir süre Fas’ta yaşadı, İslam dinine girmek isteyince kendisinden kuşku duyuldu, yargılandı. Bir Arap bilgininin aracılığıyla kurtulunca 1165’te Akka’ya, sonra Kudüs’e, daha sonra da ölünceye değin kaldığı Mısır’a yerleşti. Hekimlik alanındaki ünü nedeniyle, Selahaddin-i Eyyubi’nin veziri Fazlü’l-Baysami’nin özel hekimi olarak görevlendirildi.

İbn Me’mun’un felsefeye karşı ilgisi Kutsal Kitap’ı incelemekle başlamış, sonra bağımsız bir düşünce dizgesi oluşturmuştur. Ona göre insanın gerçeği kavraması için, önce Kutsal Kitap’ ı anlaması, onun öne sürdüğü sorunların özünü kavraması gerekir. Kutsal Kitap birtakım özel yorumlarla anlaşılmaz duruma getirilmektedir. Kutsal Kitap’ m içeriğini iyi anlayan bir kimsenin anlığı, onun dışında kalan ve insandaki düşünme yetisinin ürünü olan gerçekleri de kolayca kavrayabilir. Çünkü tanrısal gerçekler “vahy” a dayanır. İnsan anlığını yaratan da Tanrı olduğuna göre ikisi arasında bir çelişki söz konusu değildir. Çelişme özle değil görünüşle ilgilidir. İbn Me’mun’un düşüncesi, genellikle, Tanrı ve evren kavramları üzerinde yoğunlaşır, bilgi ve ahlak sorunlarına bu iki varlık açısından bakar.