Edebi Şahsiyetler

Muhammed Behçet el-Eseri Kimdir, Hayatı, Eserleri, Hakkında Bilgi

Muhammed Behçet b. Mahmûd b. Abdilkâdir b. Ahmed el-Eserî (1902-1996) Iraklı edip, şair ve yazar.

1902 (veya 1904) yılında Bağdat’ta doğ­du. Büyük dedesi Ahmed, Diyarbekir va­lisiyle anlaşmazlığa düşünce Erbil’e göç etti, daha sonra Bağdat’a yerleşerek ti­caretle uğraştı, babası da tacirdi. Askerî rüşdiyeye kaydolan Muhammed Behçet askerî eğitime dayanamadığı için bura­dan ayrıldı. Öğrenimi sırasında Türkçe eğitimi aldı, özel bir hocadan Fransızca okudu. 1917’de İngilizler’in Bağdat’ı işga­linden sonra İngilizce tahsil etti. Ardın­dan Arap dili ve edebiyatı ile İslâmî ilim­lerde uzmanlaşmaya yöneldi. Özellikle Ali Alâeddin el-Âlûsî ve Mahmûd Şükrî el-Âlûsî’den yararlandı. Onlardan dil ve ede­biyat yanında İslâmî ilimler, Arap tarihi ve mantık gibi dersleri aldı. Mahmûd Şükrî el-Âlûsî hadis ilmine düşkünlüğünü göre­rek ona Eserî lakabını verdi. 1924 yılından itibaren on yıl kadar Bağdat’ta Arap dili ve edebiyatı ile din ve ahlâk dersleri öğ­retmeni olarak çalıştı. 1927’de gözden geçirerek yayımladığı Mahmûd Şükrî el-Âlûsî’nin Târîhu mesâcidi Bağdâd ve âşârihâ adlı eserinde yer alan dinî ısla­hatla ilgili fikirlerinden dolayı mahkeme­ye verildiyse de beraat etti. 1928’de diğer Arap ülkelerine, Türkiye ve Yunanistan’a gitti. Dönüşünde CenViyyetü’ş-şübbâni’l-müslimînin kuruluşuna katıldı. 1936’da Bağdat bölgesi vakıflarına müdür, bir yıl sonra da Maarif Bakanlığı Arap dili mü­fettişi tayin edildi. 1941 yılında Reşîd Ke-râmî’nin İngiliz işgaline karşı başlattığı ayaklanmaya katıldığı için üç yıl hapse mahkûm oldu. Nisan 1948’de Maarif Ba-kanlığı’ndaki müfettişlik görevine iade edildi. 1956 yılında yüksek öğretmen oku­lu ile polis fakültesinde dersler verdi. Kral­lığın sona erip cumhuriyetin kurulduğu 1958 Temmuzunda getirildiği Vakıflar genel müdürlüğü görevini 1963 Şubatın­da emekli oluncaya kadar sürdürdü.

Muhammed Behçet, resmî görevleri­nin yanı sıra 1920’li yıllardan İtibaren ga­zete ve dergilerde Arap dili ve edebiyatı ile eleştiri konularında, ayrıca dinî, siyasî ve içtimaî meselelere dair makaleler yaz­maya, şiirlerini yayımlamaya başladı. İlk gençlik yıllarında şair Cemîl Sıdkİ ez-Ze-hâvî ve Ma’rûf er-Rusâfî ile çatışma içine girdi. 1924’ten itibaren iki yıl süreyle haf­talık eî-BedâY ve ei-‘Âlemü’l-İslâmi dergilerinde yazı işleri müdürü, daha son­ra altı yıl kadar Mecelletü’l-Mecma’i’l dergisinde yazı işleri mü­dürü ve yönetici olarak çalıştı. 1929-1949 yıllan arasında çeşitli komisyonlarda üye­lik yapan Eserî, 1949’da el-Mecmau’l-il-miyyü’l-Irâkî başkanının ikinci vekili ve 1953-1963 arasında birinci vekili oldu. 1961’de Medine el-Câmiatü’I-îslâmiyye1-nin Yüksek Danışma Kurulu’nun, 1980’de Fas Kraliyet Akademisi’nin üyeliğini yaptı. 1931-1968 yıllarında milletlerarası kong­re ve toplantılara katıldı; birçok ödül, ni­şan ve madalya aldı. 23 Mart 1996’da Bağdat’ta vefat etti. Muhammed Beh­çet’in edebî nesirleri cümlelerinin kısalı­ğı, lafız güzelliği, parlak üslûbu ve sağ­lam Örgüsüyle birçok kadîm müellifin ne­sirlerinden üstündür. Aynı özellikler şiir­lerinde de görülmektedir.

İlgili Makaleler