Modernizm Nedir, Modernizm Akımı, Kısaca, Özellikleri Hakkında Bilgiler

Modernizm, kültürel eğilimler ve değişimlerle birlikte 19. yüzyılın sonu ve 20. yüzyılın başlarında Batı toplumunda geniş çaplı ve çok kapsamlı dönüşümlerden kaynaklanan felsefi bir harekettir. Modernizmi şekillendiren faktörlerin arasında modern sanayi toplumlarının gelişimi ve kentlerin hızla büyümesi, ardından da I. Dünya Savaşı’ndaki korku tepkileri geliyordu. Modernizm Aydınlanma düşüncesinin kesinliğini reddetti ve birçok modernist dini inancı reddetti.

Modernizm genellikle, geleneksel sanat biçimlerini, mimariyi, edebiyatı, dini inancı, felsefesi, sosyal organizasyonu, günlük yaşam aktivitelerini ve hatta bilimleri hissetmiş olanların faaliyetlerine ve yaratmalarına görevlerini yerine getirmemiştir. Gelişmekte olan tamamen endüstrileşmiş bir dünyanın yeni ekonomik, sosyal ve politik ortamında eskidir. Şair Ezra Pound’un 1934 tarihli “Yeni ol” yasağı! Hareketin geçmişin şu andaki kültüre karşı gösterdiği yaklaşıma verdiği mihenk taşıydı. Bu ruhta, bilinç akışı romanı, atonal (veya pantonal) ve on iki ton müziği, bölücü resim ve soyut sanat gibi yenilikleri 19. yüzyılda öncüllere sahipti.

Modernizmin belirgin bir özelliği, bir resim, şiir, yapı vb. Yaratmada kullanılan süreç ve materyallerin dikkat çektiği tekniklerle birlikte, formla deneylere yol açan edebi ve sosyal geleneklere ilişkin kendi bilinci ve ironisidir. Modernizm, gerçekçilik ideolojisini açıkça reddetti ve reprise, kuruluş, yeniden yazma, tekrarlama, düzeltme ve parodi kullanarak geçmiş eserlerini kullanıyor.

Bazı yorumcular, modernliği bir düşünce biçimi olarak tanımlarlar – sanatta ve disiplinlerdeki yeniliklerin hepsinde çalışan kendi bilinci veya kendine referans gibi bir veya daha fazla felsefi olarak tanımlanmış özellikler. Özellikle Batı’da daha yaygın olan şey, bunu, insanoğlunun pratik deney, bilimsel bilgi veya teknoloji yardımı ile çevreyi yaratma, geliştirme ve yeniden şekillendirme gücünü onaylayan toplumsal olarak ilerici bir düşünce akımını görenlerdir. Bu açıdan bakıldığında, modernizm, ticaretten felsefeyle varlığın her alanının yeniden tefekkürünü, “ilerlemeyi geri alıyor” fikrini bulmak ve onu aynı uçlara ulaşmak için yeni yollarla değiştirmek amacıyla teşvik etti. Diğerleri estetik bir iç gözlem olarak modernizme odaklanırlar. Bu, Birinci Dünya Savaşı’nda teknolojinin kullanılmasına yönelik spesifik tepkileri ve Friedrich Nietzsche’den (1844-1900) Samuel Beckett’e (1906-1989) kadar uzanan çeşitli düşünürlerin ve sanatçıların eserlerinin anti-teknolojik ve nihilistik yanlarını kolaylaştırıyor.