Milli Edebiyat Dönemi, Özellikleri, Sanatçıları

20. yy. Türk edebiyatının II. Meşrutiyet sonrasıyle Cumhuriyet’in ilk yıllarını kapsayan dönemine Milli Edebiyat adı verilir. Milli Edebiyat siyasal ve toplumsal görüş olarak Türkçülük akımı ile temellenmiştir. Türkçüler çökmeğe yüz tutmuş Osmanlı İmparatorluğu içinde siyasal egemenliğin ancak Türk halkına dayanması gerektiğini savunuyorlardı. Bu düşüncenin sonucu olarak aydınlar arasında geniş ölçüde halka yönelme hareketi başlamış, bunun etkisiyle de edebiyatta milli kaynaklara dönme eğilimi doğmuştu. Böylece oluşan Milli Edebiyat akımının başlangıcı Ömer Seyfettin ve arkadaşlarının milliyetçiliği savunarak milli duyguları işleyerek, milli dili kullanarak yayımladıkları 1911’de kurulan Genç Kalemler dergisine dayanır. Bu edebiyatın 1923’e kadar devam ettiği kabul edilmektedir. Fakat Cumhuriyet edebiyatının ilk dönem ürünleri gene Milli Edebiyat’çıların bütünüyle Milli Edebiyat ilkelerine uygun olarak verdikleri eserler olmuştur. Bu bakımdan Milli Edebiyat akımının Cumhuriyet’in ilânından sonra da en az on yıl sürdüğünü kabul etmek gerekir. Milli Edebiyat akımı temsilcileri genellikle Meşrutiyet döneminde eser vermeğe başlamıştır. Bazıları I. Dünya Savası sonlarında ve mütareke döneminde sanat hayatına atılmış ve pek çoğu Cumhuriyet döneminde çalışmalarını sürdürerek asıl büyük ünlerini bu dönemde kazanmışlardır.

Milli Edebiyat’ın dayandığı ilkeler dilde sadeleşme, şiirde aruz vezni yerine hece veznini kullanma, halk edebiyatı nazım biçimlerinden yararlanma, hikâye ve romanda yerli hayata yönelmedir.