Michael E. Zimmermann – Heidegger’in Nietzsche Yorumunun Gelişimi
Heidegger’in çelişkili Nietzsche yorumlarındaki gelişim/gerilim, onları Nasyonel Sosyalizm’le ilgilendiği döneminde geliştirdiği için arttı.
Jünger’in evrensel endüstriyel-teknolojik nihilizm görüşüne hem hayranlık duyan hem de ondan dehşete kapılan Heidegger, Hitler ve Nasyonal Sosyalizm’de bu nihilizmin ötesine götüren bir yolun vaadini gördü.
Heidegger’in Nietzsche’nin Düşüncesini Benimseyici Gelişimi
(zaman ve varlık) … şeylerin kendilerini gösterdikleri/göstermeleri bağlamında ‘olmalarının’ ihtimali için gerekli aşkın şartları kurarlar.
Nietzsche için sanat, nihilizm olayının, elbette asli temellendirme ve sorgulamayla üstesinden gelmeyi kapsayan bilgisini talep eder. Heidegger şunu ilave eder; değer biçebilmenin, yani varlığın ölçütüyle uyum içinde eyleyebilmenin kendisi en yüksek yaratmadır.
Platoncu idealizmin öte-dünyasallığını gereğinden fazla ters çevirerek ve Tanrı’nın ölümünü ilan ederek, Nietzsche, insanoğlunu dünyaya sadık kalmaya, yani bütün varolanların ortasında, bu-dünyasal insanoğlu anlayışına bağlı kalmaya çağırdı.
Metafizikten kurtulmaya çalışırken aşkınsallığı da gözden çıkaran Nietzsche, post-metafizik bir insanlık kavrayışı geliştiremedi.
Modern geleneğin merkezinde;
Bireylerin, karşılıklı farkındalığın, değiş tokuşun ve mücadelenin karmaşık formlarıyla, daha farklı, özgür, sağlıklı ve engin bir dünya şekillendirebileceği düşüncesi bulunur.
Otoriter anti moderrnistler, Nietzsche, Jünger ve Heidegger, modernitenin onurunu görmezden gelerek, onun karanlık yüzüne odaklandılar.
Cogito: Heidegger: Varlığın Çobanı
Sayı 64, Güz 2010 (s. 9-15)