Mevlana Sözleri Mevlana’dan Aşk ve Sevgi Sözleri

Altın ne oluyor, can ne oluyor, inci, mercan da nedir bir sevgiye harcanmadıktan, bir sevgiliye feda edilmedikten sonra.

Sevgiden, tortulu bulanık sular arı-duru bir hale gelir. Sevgiden, dertler şifa bulur. Sevgiden, ölüler dirilir. Sevgiden, padişahlar kul olur. Bu sevgi de bilgi neticesidir.

Allah ile olduktan sonra ölüm de, ömür de hoştur.

Muhabbet teraziye sığmaz.

Dünyayı arayıp tarasan sevdasız bir baş bulamazsın.

Aşk öylesine bir kara aslandır ki susamıştır, kanlar içer, canlar yakar; âşıkların gönül kanından başka bir gıdası yoktur onun.

Aşkın ağzı olsaydı bütün dünya ona bir lokma olurdu. Aşkın kapısı olsaydı, padişahların canları o kapıda bekçilik ederdi.

Aşkla kızışan, başkasının soğukluğundan incinmez; temmuzda susamış adam, kar arar.

Sevgilinin hayalinden başka her şey, gül bahçesi bile olsa dikendir.

Aşk, üstünlükte, hünerde, bilgide, defterde, kitap yapraklarında değildir.

Aşkın olgunluğu, sevenle sevilenin birleşmesidir.

Madem yağmur kuru toprağa can getiriyor, ey sevgili, sen de gözlerinden toprağa inci saç.

Âşık yaya benzer, hele ok gibi bir güzel olursa sevgili.