Menarul Envar – Nesefi Konusu, Özellikleri, Hakkında Bilgi

Menârü’l-envâr. Ebü’l-Berekât en-Nesefî’nin (ö. 710/1310) fıkıh usulüne dair eseri.

Gerek sistematik gerekse içerik bakı­mından küçükbazı takdim ve tehirler dışında, fukaha metoduyla yazılmış en önemli Hanefî usul kitaplarından biri olan Pezdevî’nin Kenzü’i-vüşûründen ihtisar edilmiştir. Fasıl ve bab sistemine göre ya­zılan eserde bütün alt başlıklar, tertip ve tasnifler de yinePezdevî’ye aittir. Ebü’l-Berekât en-Nesefî’nin Menâr’ını meşhur kılan husus ise bütün fıkıh usulü konula­rını özet halinde veren kullanışlı bir metin olmasıdır. Usul konusunda Hanefî mez­hebinde tercih edilen görüşler “sahih”, “muhtar” ve “cumhura göre” gibi ifadelerle belirtilmiş, ihtilâf durumunda Ebû Hanîfe’den rivayet edilen görüşler zikredilerek bunlardan sahih olanlarına ayrıca işaret edilmiştir. Farklı görüş sa­hiplerinin isimlerinin belirtilmediği eser­de sadece Ebû Hanîfe ve Ebü’l-Hasan el-Kerhf nin adlarına rastlanmaktadır. Asır­larca medreselerde ders kitabı olarak okutulan Menârü’l-envâr üzerinde şerh, haşiye, ihtisar ve tercüme olmak üzere birçok çalışma yapılmıştır.

Şerhleri