Mehmet Necati Lugal Kimdir, Hayatı, Eserleri, Hakkında Bilgi
Mehmet Necati Lugal (1881-1964) Arap-Fars dilleri ve edebiyatları âlimi.
2 Nisan 1881’de İstanbul’da doğdu. Trabzonlu Çizmecioğulları ailesinden Hacı Hüseyin Hüsnü Efendi’nin oğludur. Resmî tahsili yanında Kur’ân-ı Kerîm’i ezberlediği gibi dönemin tanınmış hocalarından ders aldı. Şeyhülislâm Mûsâ Kâzım Efendi’den Arapça ve Farsça öğrendi. Metafizik, İslâm düşüncesi ve edebiyatı hakkında geniş bilgi sahibi oldu ve ondan bu konularda İcazetname aldı (1905). Ayrıca Dağıstanlı Hâlis Efendi ile Mostar müftüsü Ali Fehmi Câbiç’in talebesi oldu. Medreseden mezun olduktan sonra 1903’te Dârülmuallimîn’de ders verdi ve Beyazıt Camii’ndeki dersiamlar arasında yer aldı. Balkan Savaşı sırasında babası ile birlikte hacca gitti. 1914-191 S’te Mercan İdâdîsi’nde, İstanbul Sultânîsi’nde, Soğukçeşme Askerî Rüşdiyesi’nde, Kuleli Askerî İdâdîsi’nde. Dârüşşafaka’da ve İstanbul’daki yüksek medreselerde dinî ilimlerle Arapça ve Farsça hocalığı yaptı. 1917’de Harbiye Nezâreti tarafından açılan İmtihanı kazanarak Almanya’daki Türk öğrencilere Türkçe ve dinî ilimler hocası ve müfettiş olarak tayin edildi ve Postdam’a gitti. Bu görevi sırasında Alman şarkiyatçılarının dikkatini çekti. I. Dünya Savaşı’nın ardından Hamburg Üniversitesi Doğubilim Enstitüsü’ne davet edildi (1 Mart 1919). Kısa bir süre ilmî yardımcılıktan sonra aynı enstitüde Türk ve Fars dili ve edebiyatları okutmanlığına getirildi (Ağustos 1921). II. Dünya Sava-şfnın başlamasına kadar (Eylül 1939) bu görevde kaldı. Beyazıt Umumi (Halk) Kütüphanesi müdürü İsmail Saib Sencer’in emekliye ayrılması üzerine onun görevini devralmak için İstanbul’a geldi. Kendisine kütüphane müdürlüğü yanında İstanbul kütüphaneleri birinci grup şefliği de verildi. Eserlerin korunması hususunda İstanbul Üniversite Kütüphanesi Müdürü Fehmi Ethem Karatay, aynı kütüphanede görevli uzman W. Gottschalkve Hellmut Ritter’den oluşan bir komisyon kurdu. Dönemin Maarif vekili Hasan Âli Yücel’in emriyle 1943’te Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Klasik Şark Dilleri Kürsüsü profesörlüğüne tayin edildi. Ayrıca 1949’da Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi’nin kurulmasında emeği geçtiği gibi öğretim kadrosunda da fahrî olarak Arapça ve Farsça hocalığı yaptı. 1952’de yaş haddinden emekliye ayrıldı, ancak ders vermeyi sürdürdü. 1956-1959 yılları arasında Bonn ve Frankfurt üniversitelerinde misafir profesör olarak bulundu ve Alman Araştırma Kuru-mu’nun (Deutsche Forschungsgesellschaft) Almanya’da bulunan Doğu ülkeleriyle ilgili yazmaların kataloglanması projesinin Frankfurt Üniversitesi’ne düşen Arapça yazmaların kataloglarının çıkarılması çalışmasına katıldı. 19B9’da Türkiye’ye döndü. Türk Tarih Kurumu’nda Doğu dilleri ve edebiyatları eserleri uzmanı oldu. Ancak bu görevi çok sürmedi. Yaş haddini kaldıran yeni üniversiteler kanununun çıkması üzerine Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Klasik Türkçe Metinler Kürsüsü hocalığına getirildi. Bu görevde iken 23 Mart 1964te vefat etti.