Sosyoloji
Martin Heidegger – Messkirch’in 700. Yılı
Martin
Heidegger – Messkirch’in 700. Yılı
Heidegger – Messkirch’in 700. Yılı
22 Temmuz 1961
Yurtakşamında Hemşehrilere Konuşma
Yurtakşamında Hemşehrilere Konuşma
Akşam: günün, yaşamın akşamı.
En yakınımızda duran yurdunu düşünmedir.
Dünün Messkirch’i…
Bugünün Messkirch’i…
Yarının Messkirch’i?
Yarın hakkında bir şey bilme olanağımız var mı?
Gelecek bizim için bugünü izleyecek yıl ve onyıllar
anlamına geliyorsa bu zaman diliminin nasıl dolacağını hiçbir zaman
söyleyemeyiz.
anlamına geliyorsa bu zaman diliminin nasıl dolacağını hiçbir zaman
söyleyemeyiz.
Ama ya geleceği bugün bize olacaklar diye anlarsak?
Bu durumda gelecek, bugünü izleyen değil, tersine bugünün içine sarkan bir şey
olur.
Bu durumda gelecek, bugünü izleyen değil, tersine bugünün içine sarkan bir şey
olur.
…kent ve köy evlerinin çatılarında sıralandığını
gördüğümüz televizyon ve radyo alıclılarıdır.
gördüğümüz televizyon ve radyo alıclılarıdır.
Bu işaretler neyi belirlemekte? Bunlar dıştan
göründüğünde insanların “oturdukları” yerlerde artık evlerinde olmadıklarını
gösterir.
göründüğünde insanların “oturdukları” yerlerde artık evlerinde olmadıklarını
gösterir.
Yurt-yuva olandan yuvaya-benzemeyenin içine
çekiliyor.
çekiliyor.
Yuva yokolmak zorunda kalınca ne olur? O zaman insan
için yuvaya-benzemeyen de yoktur artık. Peki, sonra? O zaman yalnızca, insanın
sürekli çıkar oyunlarıyla uğrunda yarıştığı, yeniden en yeniye çok hızlı bir
değişme var demektir.
için yuvaya-benzemeyen de yoktur artık. Peki, sonra? O zaman yalnızca, insanın
sürekli çıkar oyunlarıyla uğrunda yarıştığı, yeniden en yeniye çok hızlı bir
değişme var demektir.
Yurt çekimine dilimizde sıla özlemi denir. Bunun
için yurt öylesine baskındır ki, hiçbir yerde olmadığı denli varolur. Öyle
görünüyor ki, bugünün insanı her
yerde ve hiçbir yerde evinde olmadığı için sıla özlemi
de ölmüştür.
için yurt öylesine baskındır ki, hiçbir yerde olmadığı denli varolur. Öyle
görünüyor ki, bugünün insanı her
yerde ve hiçbir yerde evinde olmadığı için sıla özlemi
de ölmüştür.
Türkçeleştiren: Leyla Baydar & Hasan Ünal
Nalbantoğlu
Nalbantoğlu
Defter
Sayı: 42, 2001, s. 45-52