Makrizi Kimdir, Hayatı, Eserleri, Hakkında Bilgi
Ebû Muhammed (Ebü’l-Abbâs) Takıyyüddîn Ahmed b. Alî b. Abdilkâdir b. Muhammed el-Makrîzî (ö. 845/1442) Mısırlı tarihçi.
766’da (1364-65) Kahire’nin Burcuvân semtinde doğdu. Bugünkü Lübnan’ın Ba’lebek şehrinin Makârize semtinden Mısır’a göç eden bir aileye mensuptur. Bundan dolayı Makrîzî nisbesiyle meşhur olmuştur. Makrîzî’nin dedesi Şeyh Muhyiddin Ebû Muhammed Abdülkâdir b. Muhammed b. İbrahim Kahire’ye birkaç defa gitmiş, ancak Mısır’da kalmamış ve 733 (1332) yılında Dımaşk’ta vefat etmiştir. Babası Alâeddin Ali b. Abdülkâdir daha sonra Kahire’ye gelip burada yerleşmiş ve 779’da (1377-78) vefat edinceye
kadar Kahire’de yaşamıştır. Makrîzî’nin ailesi en az dedesinden itibaren Hanbelî mezhebine mensuptu. Zira Abdülkâdir b. Muhammed, Hanbelî fıkhının meşhurlarından olduğu gibi bu mezhebin büyük muhaddislerinden sayılırdı. Abdülkâdir’in oğlu Ali Mısır’a göç edip Kahire’de yerleştikten sonra Dîvânü’t-tevki, Dîvân-ı İnşâ ve hesap işleriyle ilgili birçok görevde bulunmuştur. Makrîzî’nin Şafiî olan babası 765’te (1364) Hanefî âlimlerinden kazasker ve müderris İbnü’s-Sâiğ ez-Zümür-rüdrnin kızı Esma ile evlenmiştir.
Hem baba hem anne tarafından ilimle uğraşan bir aileye mensup olan Makrîzî, dinî ilimleri baba tarafından dedelerinin mensup olduğu Hanbelî mezhebinde değil anne tarafından dedesi İbnü’s-Sâiğ’-den etkilenerek Hanefî mezhebi usulüne göre okudu. Makrîzî, Hanefî mezhebini dedesi İbnü’s-Sâiğ’in vefatına kadar (ö. 776/1375) benimsedi, ancak üç yıl sonra Zâhiriyye mezhebine de ilgi duymakla beraber Şafiî mezhebine intisap etti. Makrîzî’nin Şafiî mezhebini benimsemesinde bu mezhebi Hanefîlik’ten daha titiz görmesi ve Şafiîliğin yaygın olduğu Mısır toplumuyla daha fazla kaynaşmayı düşünmesi etkili olmuştur.