Sosyoloji

Küçük Asya Araştırmaları Merkezi’nin Kaynaklarına Göre 19.ncu Yüzyılda Samsun (Amisos)

Stavros
Anestidis –
Küçük Asya Araştırmaları Merkezi’nin Kaynaklarına Göre 19.ncu
Yüzyılda Samsun (Amisos)

19. yüzyılın başlarında Samsun ticari önemi
olmayan küçük bir liman konumundaydı.

20. yüzyılın eşiğinde Samsun’un ihracat
tablosu aşağıdaki tabloyu çiziyordu:

6.989.000 kilo tütün, 31.881.600 kilo tahıl,
10.478.800 kilo un, 324.200 kilo yün, 1.552.000 kilo afyon, 2.200.200 kilo
keten tohumu, kenevir tohumu, afyon tohumu, 555.000 kilo kuru yemiş, 1.339.800 kilo
yumurta, 108.900 kilo yerel kumaş.

19. yüzyılın ikinci yarısından sonra
Samsun’da açılan Konsolosluk sayısındaki artış bahsettiğimiz ekonomik
gelişmenin uluslararası boyutunu aksettirir.

Rum nüfusun meslekleri genellikle yerel
kimlikleri ile ilişkili idi. Örneğin Kayseriler tüccardı. Bazıları sarraf ve
bankerdi. Midilli adasından gelenler yağ ya da şarap tüccarı, Ünyeliler bakkal,
ayakkabı tamircisi, marangoz, teknisyen, inşaat kalfası, demirci, Ordulular
demirci, Niğde’den gelenler hamal, Samsun’un civar bölgelerinden gelenler manifaturacı,
tütün tüccarı, Levantenler ise sarraf, banka memuru ya da müdürü, Régie ya da
denizcilik şirketi memuruydu. Peloponez (Mora) civarından gelenler yağ ya da
besin ticaretiyle uğraşmaktaydılar.

Samsun göçmenleri Yunanistan’ın büyük
kentlerine, örneğin Atina, Pire, Selanik ve özellikle ülkenin tütün üreten
bölgelerine, örneğin Drama, Kavala, Kilkis, İskeçe ve Preveze’ye yerleştiler.

Böylece Drama bölgesinde Yeni Samsun (Amisos),
Kavala’da Amisyana, Preveze’de Yeni Samsun ve İskeçe’de Yeni Amisos adlı köyler
kuruldu.

Anestidis, Stavros. (2017), “Küçük Asya Araştırmaları Merkezi’nin
Kaynaklarına Göre 19.ncu Yüzyılda Samsun (Amisos)
,” Geçmişten Günümüze Göç, Ed. Osman Köse, Canik Belediyesi Kültür
Yayınları, Cilt: 3, (s. 1629-1638), Samsun

İlgili Makaleler