food/komunalyasam” 224″ 187″ KOMÜNAL GRUPLAR

Komünal gruplar, iki ya da üç kişiden oluşan ortak ev halkıdır; kan ya da evlilikle birbirine bağlı olmayıp paylaşılmış değerlerle bîr araya gelirler. Sık sık yerleşik bir düzeni tehdit etmek üzere oluşturulan komünal gruplar alternatif hayat tarzları sunmakla kapitalizm, çekirdek aile ve Hıristiyanlık gibi “kutsal” kurumlara meydan okurlar. Tipik olarak komünal gruplar toplumun “dışında”dır. Toplumsal (çevresel) kontroller en aza indirilmiş ve üyelerin “iç” bağlılıkları zora dayandırılmamıştır. Azaltılan dış kontroller bir “devlet içinde devlerin doğuşuna zemin hazırlar. Gerçekte komünal grupların kurucuları sık sık total bir kurum yaratmaya, ortak bir ütopyayı, fakat toplumsal açıdan sapkın bir hayat tarzını beslemeye çalışırlar. Farklı gruplar, kurulu düzenin eliştirisini ve bîr komünal topluluğun yaygın ahlakını paylaşırlarsa da kendilerini kurulu düzenin dışındaki en iyi alternatif yollar olarak kabul ederler. Başlıca komünler şunlardır:
//
1) Arkadaşlık “komünleri” ve ailemsi dayanışma;
2) Kurulu bir düzene savaş açmış mezhepler;
3) Dünyadaki cennette yaşayan “uhrevi mezhepler”;
4) Çoğulculuk, eşitlik ve adalete dayalı rasyonalistİk amaçlı topluluklar;
5) Hepimiz birimiz, birimiz hepimiz için yollu eşitlikçi bir dayanışmaya sarılan cemaatler ve;
6) Meditasyon aracılığıyla kendini olağan gerçekliği aşmaya adamış topluluklar.

Eğer alternatif hayat tarzları genel toplumun kültürel çıkmazlarını çözmeyi başarırsa komünal grupların hayat tarzları maddi ve manevi ilgilerin kendilerini yeni yollara sürükleyeceği çeşitli toplumsal tabakalar arasında benimsenebilir. Bunun klasik Örneği Hıristiyan monastisizmine (ruhbanlığına) uzanan kökleri olan Protestan iç-dünya zahidliğidir (ascetism).

Ne var ki, komünal bir topluma ilişkin ütopyacı rüya büyük ölçüde başarısızlığa mahkumdur. Komünalizm, kapitalist dünya ekonomisinin zorlamalanyla pek baş edemez, nerede kaldı ki onun yürürlükteki politik ve toplumsal çıkarlarıyla başa çıksın. Buna rağmen modern kapitalizmin doğuşu örneğinde de görüldüğü gibi, komünal grupların yaydığı ahlak, toplumsal ve ekonomik hayata yeni bir temel sağlamak suretiyle başarısını dünyada gerçekleştirebilir. Komünalizm “ütopyacı” olmaktan çıkıp “bilimsel” (yani rasyonel) bir hale geldiği takdirde günün düzeni olma şansını kazanabilir.

(SBA)