Kim Cahilliğini Ortaya Koyar? (Felsefi Anekdot)

Bilgelerden birini dinledim. Diyordu ki:

“Hiç kimse cahilliğini itiraf etmez; biri konuşurken daha sözünü bitirmeden lafa başlayan kişi müstesna.”

Ey akıllı kişi, sözün başı, sonu vardır. Sözün ortasında söze başlama. Akıllı, tedbirli, bilgili insan, eğer susan yoksa söze başlamaz.

Susmak, konuşmak…

Akıllı bir genç, çeşitli ilimlerden pek çok şey biliyordu. Bundan başka hoş tabiatı vardı. Danışman meclislerinde
bulunduğu zaman hiç söz söylemezdi.

Bir defa babası,

“Oğlum, sen de bildiklerinden niye bahsetmiyorsun?” diye sordu.

Delikanlı cevap verdi.

“Bilmediklerimden sorarlar da utanırım, diye korkuyorum.”

Sen söylemedikçe kimsenin seninle işi yoktur. Ama söyleyince de sözün delilini getirmelisin.

Şeyh Sâdi-i Şirâzi – Bostan ve Gülistan

İslam Filozofu Şeyh Sâdi-i Şirâzi’den Aşka Dair Anlamlı ve Felsefi Sözler
İslam Filozofu Şeyh Sâdi-i Şirâzi’den Felsefi ve Düşündüren Sözler