Kavim Nedir, Ne Demek, İslamda Kavim, Kelime Anlamı, Hakkında Bilgi

Kavim. Topluluk, halk, ırk.

Sözlükte “aynı soydan gelen, töre, dil ve kültürleri bir olan insan topluluğu” anla­mına gelen kavim (kavm) “ırk, millet” mânasında da kullanılır. Yeni bir kavram olan kavmiyye de (kavmiyetçilik) “milliyetçilik, ırkçılık” anlamındadır. Arap dilci­leri, kavim kelimesini genellikle tekili ol­mayan topluluk ismi olarak değerlendirmişlerdir. Bunun çoğulu akvam, çoğulu­nun çoğulu ekâvim. ekâvîm ve ekâyim-dir. Kelimenin nadiren “nisa” (kadınlar) karşıtı olarak yalnız erkekler için kullanıl­dığı olmuşsa da umumiyetle erkek ve ka­dınlardan oluşan topluluğu ifade eder; nitekim Kur’ân-ı Kerîm’de her iki şekilde de, yani hem müzekker hem müennes olarak yer almıştır. Kavmiyye, Arapça’da milliyetçilik kavramını karşılamak için modern dönemde ortaya çıkmış bir keli­medir. Ayrıca kavm karşılığı olarak üm­met kelimesi de kullanılır.

Kur’ân-ı Kerîm’de kavim genellikle “topluluk” mânasında 383 yerde ve tekil olarak geçmektedir. Bu âyetlerde aklını kullanan, bilen. Allah’ı seven ve Allah ta­rafından sevilen, düşünüp ibret alan, iyi ameller işleyen, iman eden, şükreden, söz dinleyen, adaletli davranan kavimler yanında bunların zıddı özelliklere sahip olanlardan da söz edilir.[meselâ bk- Bakara 2/164, 230, 250, 258; Âl-i İmrân 3/ 117; Nisâ 4/78; Mâide 5/22, 26, 54, 58,84; En’âm 6/77, 99, 126; A’râf 7/ 58,81, 133, 138; Yûnus 10/67; Şuarâ 26/ 105, 160; Neml 27/60; Ankebût 29/ 30; Zâriyât 51/53] İlâhî bir rahmet ola­rak her kavme kendi dilini konuşan bir peygamber gönderildiği ve Allah’ın emir­lerini tebliğ eden elçi gönderilmeden hiç­bir kavme azap edilmeyeceği yine Kur-‘ân-i Kerîm’de belirtilmiştir. Kur’an’da bir­çok âyet. peygamberlerin gönderildikleri toplumları Allah’a iman ve ibadete, iyili­ğe ve doğru yola davet amacıyla yaptıkla­rı, “ey kavmim” diye başlayan uyarı ve na­sihatlerini ihtiva etmektedir.[meselâ bk. Bakara 2/54; A’râf 7/59, 61, 65. 73; Hûd 1 1/29, 50, 52, 85, 89, 93; Nûh 71/1-4] Bazı âyetlerde, peygamberlere karşı ka­vimlerinin veya bazı kesimlerin takındık­ları olumsuz tavırlar ve verdikleri cevap­lar anlatılır.[meselâ bk.A’râf 7/60, 66, 82, 88, 90; Hûd 11/27, 38; Mü’minûn 23/ 24, 33; Neml 27/56; Ankebût 29/24, 29]