Kahramanmaraş Hamamları, Mimari, Özellikleri, Hakkında Bilgi

Kahramanmaraş Mimari. Arkeolojik verilerle kısmen aydınlatılmaya çalışılan şehrin ilk dönem­leri hakkında fazla bilgi yoktur. Hareketli geçen tarihî seyir içerisinde VII. yüzyıldan XIV. yüzyıla kadar bu çevrede kuvvetli bir mimari geleneğin kurulamadığı, mevcut­ların da sık sık el değiştirme, istilâ, talan ve yakıp yıkmalarla yok olduğu anlaşıl­maktadır. Daha çok Dulkadırlı Beyliği ile Osmanlı döneminde yaptırıldığı bilinen eserlerin de çeşitli tarihlerde vuku bulan depremlerde yıkıldığı ve özelliklerini yitir­diği görülmektedir.

Hamamlar. Su bakımından oldukça zen­gin olan Kahramanmaraş’ta pek çok ha­mam inşa edilmiştir. Ayrıca şehrin sıcak bir bölgede yer alması dolayısıyla duş ka­bini biçiminde oldukça küçük Ölçülerde inşa edilmiş, “girçık hamamı” olarak nite­lendirilen küçük banyo mekânları da böl­gede eskiden beri yaygındır. XVI. yüzyıla tarihlendirilen kalenin güneyindeki Çu­kur Hamam, Evliya Çelebi Seyahatnâ-me’sinde de yer almış olup klasik Türk ha­mamlarının mimari özelliklerini taşıyan bir düzenlemeye sahiptir. Kalenin kuze­yinde kaleye çıkan yolun başında bulunan Kale (Acar) Hamamı, Kanunî Sultan Sü­leyman’ın kaleyi tamir ettirdiği yıllarda yapılmış ve sonradan yenilenmiş olmalı­dır. Kurtuluş mahallesindeki Paşa Hama­mı (XVII. yüzyıl), Çarşıbaşı semtinde Demirciler Çarşısı’nda bulunan Tüfekçi Ha­mamı, özel mülkiyetinde bulunduran şa­hıs tarafından 1975’te yıktırılan Uzunoluk Hamamı (XVIII. yüzyıl), Kayabaşı semtin­deki Çiçekli Hamam (XIX. yüzyıl) ve Divanlı Camii yakınlarında bulunan Divanlı Hamamı (1900), Kahramanmaraş’ın bu konuda hayli zengin olduğunu gösteren örneklerdir.