Joseph J. Kockelmans – Metafor ve Metafizik Üzerine Heidegger
Heidegger’in Ereignis dediği şey, onun özdeşliğin yanısıra özdeşlik ve ayrım arasındaki uyum üstüne düşünme şeklini yansıtır.
Metafor birbirine benzeyenleri bir araya getirir. Aslında aynıyı döngüsel formunda oluşturur.
To etumon, bir sözcüğün gerçek anlamına gönderme yapar. Belki de eimi, varlık’tan türetilmiş bir sıfat fiil olan etumos eteog ve etos ile ilişkilidir; etos aynı zamanda ‘doğru’, ‘gerçekten varolan’ anlamına gelir. Eutomologia sözcüklerin ‘doğru’ anlamları hakkındaki söylem demektir.
Heidegger’in ana tezi, var olanla ilgili tamamen felsefi bir söylemde, bu araştırma alanında geleneksel anlamıyla metafora yer olmaması için başka bir dil ve sözcük anlayışının gerekli olduğudur.
Şairler ve düşünürler, varlığın seslenişine ‘sahici (otantik) bir şekilde’ karşılık verdikleri için ayrıcalıklı bir yere sahiptirler. İşte varlığın seslenişi ile düşünürlerin ve şairlerin bu sözlere karşılık vermesi içinde ve yoluyla, varlıklar, olmaları gereken şeyler olmaya başlarlar.
Söylencenin ilk çağırdığı şey, dünya ve şeylerin karşılıklı özsel ilişkileri içinde, aralarındaki ayrımdır.
Dasein olarak bu insanın konuşmasında yapabileceği tek şey, varlığın dilinin söylencesinde ortaya çıkan asli Ereignis’i dinlemek ve kendi konuşmasında ona karşılık vermektir.
Heidegger’in metafor hakkındaki iddiaları üzerine düşünmek çok önemlidir. Çünkü eğer Heidegger’in verdiği kesin ve sınırlı anlamda ele alındığında felsefi söylemin metaforik olmadığı anlayışı prensip düzeyinde kabul edilemez olsaydı, kanımca, Derrida, Ricoeur ve Greisch’ın gönderme yaptığı bütün sonuçlar da kabul edilemez.
Fakat felsefe, sıradan dilin yaptığını bozmak için akıntıya karşı kürek çekmek zorunda değil. En büyük ihtiyacımız, varlığın hediyesine karşılık veren bütün düşünme ve söylemenin, deruni olarak tarihsel olduğunu gözden kaçırmamaktır.
Düşünceye Çağıran : Yurt Müdaafası
Hazırlayan: Ahmet Aydoğan
Say Yayınları, Nisan 2010