Joseph Babinski Kimdir, Hayatı, Hakkında Bilgi
BABINSKI, Joseph (1857-1932)
Polonya asıllı Fransız nörolog. Klinik nörolojinin gelişmesine önemli katkılarda bulunmuş ve kendi adıyla anılan “patolojik taban derisi refleksi”ni tanımlamıştır.
Joseph François Felix Babinski, Paris’te doğdu, aynı kentte öldü. Siyasal nedenlerle Polonya’dan ayrılarak Fransa’ya yerleşmiş göçmen bir ana-babanın oğludur. Başarılı bir öğrencilik döneminin ardından 1884’te Paris Üniversitesi’nde tıp eğitimini tamamlayarak, aynı kentteki Salpetriere Hastanesi’nde Char-cot’nun yanında çalışmaya başladı. Salpetriere ve Pitie hastaneleri, o dönemde, başta Charcot olmak üzere birçok ünlü ruh ve sinir hastalıkları uzmanının toplandığı iki büyük tıp merkeziydi. 1890’dan 1927’ye değin Pitie Hastanesi’nde Nöroloji Kliniği’ nin başkanlığını yürüttü; Paris’in öbür önde gelen nörologlarıyla birlikte Paris Nöroloji Derneği’ni kurdu ve başlangıçta değişik alanlara dağılan çalışmalarını klinik nöroloji üzerinde yoğunlaştırdı.
Babinski, 1920’lere değin tıbbın hemen her alanına el atmış, sayısı üç yüzü bulan yayınlarında tifodan başlayarak pek çok hastalığı tanımlamıştı. O tarihten sonra özellikle nöroşirürji (sinir cerrahisi) ile ilgilendi ve 1922’de Fransa’da ilk kez, ameliyatla çıkarılan omurilik tümörünün yerini klinik muayeneyle önceden saptama olanağı sağladı. 1925’te ilgisini psikiyatriye yönelterek histeri belirtilerinin “telkin ve karşı telkin” ile belirip kaybolabileceğini gösterdi. Kimi nörotik-histerik belirtileri tanımlamak için kullanılan “pityatizm” teriminin de yaratıcısıdır.
Babinski, istemli hareketin birinci nöronuna ilişkin refleks yanıtlar, beyin-omurilik frengisinde gözbebeği değişiklikleri, beyincik hastalıklarında hareketlerde görülen uyum, ölçü ve düzen bozuklukları, omurilik soğanının tek yanlı tutulmasında ortaya çıkan belirtiler (Babinski-Nageotte sendromu) başta olmak üzere, nörolojinin değişik alanlarında gözleme davalı çalışmalar vaptı. Buşjün “Babinski belirtisi” diye anılan ve basitliği yanında, tartışmasız tanı değeriyle de nörolojik muayenenin simgesi sayılan “patolojik taban derisi refleksi”ni, 1896’da Fransız Biyoloji Derneği’ne sunduğu, yalnızca 28 satırlık bir bildiriyle tanımladı. Ayak tabanının dış kenarı, topuktan başlayıp başparmağın dibine dek uzanan bir çizgi boyunca uyarıldığında, normal olarak ayak parmakları bükülür. Böyle bir uyarı sonucu başparmağın geriye doğru kıvrılıp öbür parmakların yelpaze gibi açılması (Babinski belirtisi), beyin kabuğundan gelen sinir tellerindeki herhangi bir bozukluğu haber veren patolojik bir göstergedir. Buna benzer bir refleks Babinski’den üç yıl önce Remak tarafından tanımlanmışsa da, bu refleksin klinik tanı yönünden taşıdığı önemi ve birinci motonöron (piramidal sistem) ile ilişkisini açıklayan Babinski olmuştur.
Babinski’nin klinik nörolojiye yaptığı katkının en belirgin özelliği, tüm çalışmalarının sabırlı, dikkatli ve yalın bir gözlem ürünü olmasıdır. Nörolojik muayene yönteminin, en küçük işaret ve belirtilerin değerlendirilmesine dayanan çözümleyici bir niteliğe kavuşmasında onun büyük etkisi olmuştur. Aynı dönemde ve aynı çevrede yaşayan Charcot’nun etkileyici bilimsel kişiliği, Babinski’nin gösterişsiz ama değerli çabalarını gölgelememiştir. Babinski bir bilim adamı olarak yalnızca tanımlayıcı ve araştırmacı değil, aynı zamanda usta bir uygulayıcıydı. Meslektaşları onun öğreticilik yönünden herbiri bilimsel bir konferans değeri taşıyan nörolojik muayenelerini, “titizliğin, dikkatin ve bilimsel dürüstlüğün üstün bir sentezi” olarak nitelemişlerdir.
• KAYNAKLAR: W.Haymaker, The Fourıders of Neuro-logy, 1953; F.Walshe, “The Babinski Plantar Response, Its Forms and Its Physiological Significance”, Brain, (79), 1956; R.H.Wilkins ve I.A.Brody, Neurological Classics, 1973.
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi