Edebi Şahsiyetler

Jean-Marie Straub Kimdir, Hayatı, Filmleri, Hakkında Bilgi

STRAUB, Jean-Marie (1933)

Fransız sinema yönetmeni. Sinemanın klasik anlatım biçimlerine tümüyle karşı çıkan deneyci bir üslup geliştirmiştir.

Metz’de doğdu. Lise öğrencisiyken bir sinema kulübü kurdu. Strasbourg ve Nancy’de edebiyat okuduktan sonra Paris’e giderek Abel Gance, Jean Renoir ve Robert Bresson gibi yönetmenlere asistanlık etti. 1958’de Fransa’nın Cezayir’de yürüttüğü sömürgeci savaşı protesto amacıyla ülkesini terk etti ve Almanya’ya giderek Münih’e yerleşti. Burada film yönetmenliğine başladı. Hemen ilk filmleriyle yenilikçi ve özgün üslubunu ortaya koydu, genç Alman sineması içinde önde gelen yönetmenlerden biri oldu. Çalışmalarını daha çok Almanya ve İtalya’da sürdürdü ve filmlerinin çoğunu karısı Daniele Huillet ile birlikte yönetti.

Coreille, Brecht, Böll, Kafka gibi yazarlardan çok serbest uyarlamalar yapan Straub, sinemanın klasik anlatım biçimlerini yadsımıştır. Onun filmlerinde oyunculuğun ve mekânların rolü en aza indirgenmiştir. İzleyicinin alışık olduğu geçişlere, çekim düzenlerine ve kurguya rastlanmaz. Straub böylece filmlerinin, konu aldığı siyasal ve toplumsal ilişkilerle gerçekleri daha fazla ve etkili bir biçimde vurgulayacağını savunmuştur.

• YAPITLAR (başlıca): Nicht versöhnt oder es hilft nur Gevıalt wo Geıualt herrscht, 1965, (“Barışmamışlar ya da Çivi Çiviyi Söker”); Chronik der Anna Magdelena Bach, 1967, (“Anne Magdelena Bach’ın Günlüğü”); Der Brauti-gam, die Komödiantin und der Zuhalter, 1968, (“Damat, Komedyen ve Muhabbet Tellalı”); Lesyeux ne veulentpas en tout temps se fermer ou peut-etre qu’un jour Rome se permettra de cboisir â son tour/Othon, 1971, (“Gözler Hep Kapalı Kalmak İstemez ya da Roma Belki Bir Gün Sıra Geldiğinde Seçim Yapacaktır/Othon”); Geschichtsun-terricht, 1972, (“Tarih Dersi”); Einleitung zu Amold Schönberg, Begleitmusik zu einer Lichtspielszene, 1972, (“Amold Schoenberg’in Müziğine Başlangıç, Bir Sinema Sahnesine Eşlik Müziği”); Moses und Aoron, 1974, (“Musa ile Aoron”); Toute revolution est un coup de des, 1977, (“Her Devrim Bir Kumardır”); Dalla nube alla resistenza, 1979, (“Bulutlardan Direnişe”); Trop tot-trop tard, 1981, (“Çok Erken-Çok Geç”);Klassenverhâltnisse, 1983, (Smıf İlişkileri).

Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi