Jean Giraudoux Kimdir, Biyografi, Hayatı, Eserleri, Hakkında Bilgi
GIRAUDOUX, Jean (1882-1944)
Fransız, yazar. Diyaloglara ve biçimsel soyutlamalara ağırlık vererek izlenimci (empresyonist) bir tiyatro dili oluşturmuştur.
29 Ekim 1882’de Bellac’da doğdu, 31 Ocak 1944’te Paris’te öldü. Ecole Normale Superieure’de eğitim gördükten sonra uluslararası ilişkiler konusunda yükseköğrenim yaptı. I.Dünya Savaşı’ndaki hizmetleri nedeniyle Legion d’honneur nişanıyla ödüllendirildi.
1928’de, oyuncu ve yönetmen Louis Jouvet ile çalışmaya başladı. İlk yapıtları Giraudoux’nun bir romanından sahneye uyarladıkları Siegfried oldu. Bir yıl sonra, yine birlikte hazırladıkları Amphitryon 38 eski bir esfanenin zekice yapılmış bir uyarlaması idi. Oyun Fransa’dan sonra İngiltere ve ABD’de büyük başarı sağladı. Giraudoux, Jouvet ile II.Dünya Savaşı’ na değin birlikte çalıştı. Bu sürecin en önemli ürünlerinden La guerre de Troie n’aura pas lieu (Truva Savaşı Olmayacak), trajedi, fantezi ve gülmece öğelerinin olağanüstü bir ustalıkla birleştirildiği bir oyundu. Giraudoux 1939’da tek başına yazdığı Ondi-ne’de de, benzer bir ustalıkla, Fransız öykü yazarı Fouque’nin, ölümlü bir erkeğe âşık olan bir su perisini anlatan yapıtını sahneye aktardı. 1942’deki La Duchesse de Langeais (“Langeais Düşesi”) ve 1944’teki Les anges du peche (“Günah Melekleri”) adlı senaryolar onun son yapıtları oldu. Almanya ile Fransa arasında dostluğun gereğine inanan bir kimse olduğu için, II.Dünya Savaşı’na rastlayan son yılları büyük bir düşkırıklığı içinde geçti.
Giraudoux’nun oyunları hep karşıtlıklar üstüne kurulmuştur. İnsan ve Tanrı, erkek ve kadın, Hıristiyanlık ve öbür dinler arasındaki bitmek bilmez çelişkiler onun en önemli temalarıdır. Kullandığı zekice dil, diyaloglarının hareketliliği ve kelime oyunları ele aldığı konuları özgün bir biçimde aktarmasını sağlamıştır. 1933’te yazdığı Intermezzo’da ürkek bir hayaletin karmakarışık ettiği bir kasabada, romantik bir okul öğretmeninin düzen ve disiplini yeniden sağlayışını anlatır. Bu yapıtı dışında, özgün bir konu üstünde çalışmamıştır. İncil’den, halk öykülerinden ve efsanelerden yararlanmış, İngiliz ve Fransız yazarlarının roman ve öykülerinden uyarlamalar yapmıştır.
Parlak, hareketli ve yergici diline karşın, oyunları düşünsel açıdan fazla derin ve yoğun değildir. Bazı oyunlarında, geçerliğini çabuk yitiren konuları ele almış olmakla birlikte, 1930’lann yeni deneylere yönelen tiyatro dünyasına, olgunluk ve şiirselliği bir arada getirmiş bir yazardır.
• YAPITLAR (başlıca): Roman: Suzanne et le Pacifique, 1921, Siegfried et le limousin, 1922; Bella, 1926. Oyun: Siegfried (L.Jouvet ile), 1928; Amphitryon 38 (L.Jouvet ile),1929; Judith, 1931; Intermezzo, 1933; La guerre de Troie n’aura pas lieu, (L.Jouvet ile), 1935, (Truva Savaşı Olmayacak); Electre, 1938, (Elektra); Ondine, 1939; L’Apollon de Bellac, 1942, (Bellac Apollon’u); La folle de Chaiüot, 1945, (Deli Saraylı). Senaryo: La Duchesse de Langeais, 1942, (“Langeais Düşesi”); Les anges du peche, 1944, (“Günah Melekleri”).
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi