Sakal

Erkeklerde genellikle buluğ alâmetlerinden biri olarak kabul edilmiştir; Ebû Hanife ve Muhammed eş-Şeybânî’ye göre, tüy bitimi iie buluğ sabit olmaz. Ashabını birçok şekli konuda müşriklerden ve yahudilerden farklı olmaya yönelten Hz.Peygamber’in, sakal ile ilgiii hadîsleri de vardır. Allah’ın Resulü bu hadîslerinde “müşriklere muhalefet etmek üzere sakalı uzatıp bıyıkları kısa tutmayı” emretmiştir. Buradan hareketle, genellikle sakal bırakmanın farz olduğu hükmü çıkarılmakla beraber; sakal bırakmanın, Hz.Peygamber’in “Peygamber olma” sıfatıyla değil, “beşer olma” sıfatıyla yaptığı bir iş olduğunu, binaenaleyh hükmünün farz değil “mendub” olarak belirlenmesi gerektiğini savunan ve hatta bir “âdet” meselesi olduğunu esas kabul edip, sakal bırakmanın “mubah” olduğu sonucuna varan âlimler de vardır.