Isaac Albeniz Kimdir, Hayatı, Eserleri, Hakkında Bilgi

ALBENIZ, Isaac (1860-1909)

İspanyol besteci ve piyanist. Ulusal müzik okulunun öncülerindendir.

29 Mayıs 1860’ta Catalonia bölgesindeki Camprodon’da doğdu. 16 Haziran 1909’da Cambo-les Bains’de öldü. 4 yaşındayken piyanodaki üstün yeteneğini göstermeye başladı. 1867’de, dönemin pek çok İspanyol müzikçisi gibi, iyi bir eğitim görmek amacıyla Fransa’ya gitti. Paris Konservatuvarı’na başvurdu, ama yaşı küçük olduğu için kabul edilmedi. Okulun piyano öğretmenlerinden tanınmış estetikçi ve müzik yazarı Antoine François Marmontel’in özel öğrencisi oldu. Bir yıl sonra İspanya’ya dönerek Madrid Konservatuvarı’na girdi. 9 yaşında bu okuldan ayrılarak İspanya’nın çeşitli yerlerinde resitaller verdi. Daha sonra Porto Riko’ya giden bir gemiye gizlice binen Albeniz, yolculuk ücretini karşılamak için gemide piyano çaldı. Küba’dan ABD’ye dek çeşitli yerlerde konserler verdi; San Francisco’ya dek gitti. 13 yaşında yeniden Avrupa’ya döndü. İngiltere’de konserlerini sürdürdü. 14 yaşında Leipzig Konservatuvarı’na girdi. Bir yıl eğitim gördükten sonra, parasızlık nedeniyle İspanya’ya dönmek zorunda kaldı. Burada kraliyet bursu alması, Brüksel’de ve ardından yine Leipzig’de eğitimini sürdürmesine olanak sağladı. 1878’de Franz Liszt’le çalışmak için Budapeşte’ye gitti. Bestecinin uzun süredir gerçekleştirmek istediği bu girişimin, daha sonraları yöneldiği senfonik şiir çalışmalarıyla ilişkisi vardır. Bununla birlikte, Liszt’le çalışmış olduğu yolundaki bilgiler kesin değildir.

1880’de, Küba, Meksika ve Arjantin’deki konserlerinden sonra, ülkesine dönerek “zarzuela”larda (17. yy’da Calderon de la Barca’nın yarattığı bir tür İspanyol operası) orkestra şefliği yaptı. Geçimini sağlamak üzere piyano dersleri vermeye başladı. 1883’te evlendi. Barcelona ve Madrid’de yaşadı.

Konserlerinde, piyano için kolayca ve çokça bestelediği küçük salon müziği parçalarını çalıyordu.

Albeniz, 1883’te Ispanyol müziğindeki ulusal yönelişin öncüsü ve kuramcısı Felipe Pedrell ile tanıştı. Bu ilişki, üzerinde giderek artan bir etki oluşturdu ve onu daha yoğun ve ciddi bestecilik çalışmalarına yöneltti. Bu amaçla, 1890 yılında, 30 yaşındayken, yeniden Paris’e gitti. Fransız Ulusal Müzik Derneği’nin kurucusu olan Vincent d’Indy’yle çalışmaya başladı. Debussy, Chausson, Faure ve Dukas gibi tanınmış bestecilerle birlikte ders verdi. Aynı yılın sonlarında Londra’ya gitti. Burada çoğu fazla önem taşımayan ve bazılarının librettoları İngilizce olan operalar besteledi. 1894’te yeniden Paris’e yerleşti. Fransa’da bulunduğu yıllarda özellikle De-bussy’nin izlenimci müziğinden etkilendi.