Edebi Akımlar

İmgecilik Akımı Nedir, Özellikleri, Şairleri, Hakkında Bilgi

İmgecilik, İngiltere’de 1912-1917 arasında gelişen bir şiir akımının adıdır. ABD’li şair Ezra Pound ilk kez 1912’de ilkelerini saptamaya çalıştığı bu akımın kuramsal temeli konusunda T.E. Hulme’un (1886-1917) görüşlerinden yararlanmıştı. Hulme, Neu’ Age ve başka bazı dergilerde yayımladığı yazılarında romantik bir yaşam ve sanat anlayışına savaş açmıştı. Romantizm ’in savruk ve soyut diline karşı klasikçi anlayışın disiplinini ve açık seçikliğini savunan Hulme şiiri, yaşamın özünü kavrayan ve etkili eğretilemelerle o özü belirgin bir biçimde yansıtan bir duyarlık ürünü sayıyordu. Şiir dilinde açık seçikliğin yanı sıra özgür koşuk ritimleri kullanarak organik bütünlük sağlamaya önem veren İmgecilik akımının sözcüleri şiirde her konunun işlenebileceğini, Romantiklerin süslü şiir dilinden kaçınarak gündelik konuşma dilinin benimsenmesi gerektiğini ileri sürüyorlardı Akıma İmgecilik adını veren Pound 1913 ’te ABD’de Harriet Monroe’nun yayımladığı Poetry dergisinde bu yeni şiir anlayışının ilkelerini açıkladı. Aynı dergide bu akımın bir başka sözcüsü olan İngiliz şairi Frank Steurad Flint’in (1885-1960) görüşlerine de yer veriliyordu. Pound’un 1914’te yayımladığı Des Imagistes (“İmgeciler”) adlı antolojide Richard Aldington (1892-1962), Hilda Doolittle, F.S. Flint, Skipuith Cannell, Amy Loıvell, W.C. Williams, James Joyce, Ezra Pound, Ailen Uptvard ve John Coumosün şiirlerinden örnekler vardı. Aynı yıl İmgeciler grubunu örgütlemek üzere Amy Lowell’un ABD’den Londra’ya gelmesi üzerine Pound gruptan uzaklaştı. Pound İmgecilik’in şiirin gelişme çizgisinde fazla yalın ve dar bir kavram olduğu gerekçesiyle Vortisizm adını verdiği daha canlı bir şiir akımının sözcülüğünü etmeye başladı.
Adını burgaç anlamına gelen vortex sözcüğünden alan bu akım, W. Leuris’in* çıkardığı Blast dergisinde Pound’un yazılarıyla açıklandı. Vortisizm’in İmgecilik’ten ayrılan yanı, imgeyi devingen bir düşünce yumağı olarak görmesine dayanıyordu.