II. Milan Obrenoviç Kimdir, Hayatı, Dönemi, Hakkında Bilgi

OBRENOVİÇ, Milan (1854-1901)

Sırp prensi ve kralı. Otokratik bir yönetim kurmaya çalışmış ve maceracı bir dış siyaset izlemiştir.

22  Ağustos 1854’te Romanya’da Mareşeşti’de doğdu. 11 Şubat 1901’de Viyana’da öldü. Miloş Obrenoviç’in yeğeni Miloş’un tek oğludur. Paris’te filozof François Huet’nin yönetiminde eğitim gördü. Mihail Obrenoviç’in öldürülmesinden sonra bu hanedanın yaşayan tek üyesi olarak 2 Temmuz 1868’de prens ilan edildi. Yaşı küçük olduğundan yönetimi ele alan ikinci naip Jovan Ristic, Osmanlı Devleti’ne ve Devlet Konseyi’ne danışmaksızın; Skupçina’nın (meclis) istekleri doğrultusunda 11 Temmuz 1869’da bir kurucu meclis tarafından onaylanan yeni bir anayasa hazırladı. Muhafazakârlar ile Liberaller’i uzlaştırmayı amaçlayan reformcu nitelikteki bu anayasa, Obrenoviç hanedanına kalıtsal haklar tanırken Skupçina’nın yasama yetkisini prensle paylaşmasını, yargıçların göreceli bağımsızlığını ve basın özgürlüğünü sağlamaktaydı.

Daha çok Liberaller’e dayanan Ristic, ekonomiyi ve eğitim sistemini geliştirmeye ve Avusturya ili sıkı
ilişkilerin bağımlılığa dönüşmesini önlemeye çalıştı. Prens Milan’ın 1871’de çar II.Aleksandr’ı ziyaret etmesi dış siyasette Rusya’ya eğilimin yeniden güçlenmesine yol açtı. Bu arada Karadağ Sırplarinm ayaklanması ve Bulgaristan ile anlaşmazlıkların ortaya çıkması prens Mihail zamanında kurulan Balkan Birliği’nin çökmesinde etkili oldu.

1872’de yönetimi eline alan Milan, ertesi yıl Ristic’in istifasını kabul ederek Avusturya, Almanya ve Rusya’nın oluşturduğu birliğin desteğiyle muhafazakâr bir hükümet oluşturdu. Ancak 1875’te üst üste iki kez seçim kazanan Liberaller’in hükümet kurmasını onaylamak zorunda kaldı. 1875 Hersek ayaklanmasından sonra 30 Haziran 1876’da Osmanlı Devleti’ ne savaş açtı. Beklediğinin tersine Balkanlar’da genel bir ayaklanma gerçekleşmediği gibi, Rusya, Bosna-Hersek’inAvusturya-Macaristanİmparatorluğu’na verilmesini destekledi. Sonunda yine Rusya’nın yardımıyla 1877’de eski durumu koruyan bir barış antlaşması imzaladı. Çok geçmeden Osmanlı Devleti’ne savaş açan Rusya, Plevne’de durdurulunca Sırbistan’ dan yardım istedi. Milan savaşa katılarak güneyde geniş topraklar ele geçirdi. Ancak Rusya’mnSırbistan’ a danışmaksızın 3 Mart 1878’de Osmanlı Devleti’y-le imzaladığı Ayastefanos Antlaşması çerçevesinde bu toprakların yalnızca bir bölümüne sahip olabildi. Aynı antlaşmayla Sırbistan’a bağımsızlık verilmesine karşın Bulgaristan’ın daha çok gözetilmesi, Rusya’ya karşı güvensizliğinin artmasına yol açtı.