II. Melikül Adil Kimdir, Hayatı, Dönemi, Hakkında Bilgi
Ebû Bekr Seyfüddîn el-Melikü’l-Âdil Muhammed b. el-Meliki’l-Kâmil Muhammed b. el-Meliki’l-Âdil Muhammed (ö. 645/1248) Eyyûbî hükümdarı (1238-1240).
615 (1218) veya 617’de (1220) doğdu. Eyyûbî Sultanı el-Melikü’l-Kâmil Muhammed’in üç oğlundan en küçüğüdür. Adı kaynaklarda ilk defa 627 (1230) yılında ağabeyi el-Melikü’s-Sâlih Eyyûb’un veliahtlıktan azledilmesiyle ilgili olarak zikredilir. Bu olaydan sonra Sultan el-Melikü’l-Kâmil Mısır’da bulunmadığı zamanlarda küçük oğlunu nâib olarak bırakmış ve 630’da (1233) onu resmen veliaht tayin etmiştir. el-Melikü’l-Kâmil’in 635’te (1238) ölümü üzerine Dımaşk’ta toplanan emîrler Kahire’-de bulunan II. el-Melikü’l-Âdil’i sultan seçtiler, amcasının oğlu el-Melikü’l-Cevâd Yûnus’u da onun Dımaşk naibi olarak tayin ettiler. Emirlerin tercihlerini bu yönde kullanmalarının sebebi zayıf olan bu melikleri istedikleri gibi yönetebileceklerini düşünmeleriydi. II.el-Melikü’l-Âdil’in ilk icraatlarından biri Halep’e elçi gönderip babasının döneminde olduğu gibi hutbenin kendi adına okunmasını talep etmesidir. Ancak bu isteği kabul edilmedi.
Kerek hâkimi el-Melikü’n-Nâsır Dâvûd, amcası el-Melikü’l-Kâmil ile henüz hayatta iken yaptığı anlaşmaya dayanarak Dımaşk nâibliğini İstiyordu. Dımaşk’ın el-Melikü’l-Cevâd’a verilmesi yüzünden Filistin’in sahil bölgelerini işgal eden el-Melikü’n-Nâsır Davud’un üzerine yürüyen el-Meiikü’l-Cevâd Yûnus onu yenerek bu bölgeleri topraklarına kattı. el-Melikü’l-Cevâd’ın gereğinden fazla güçlendiğini düşünen II. el-Melikü’l-Âdil ona bu topraklan el-Melikü’n-Nâsır’a bırakmasını emretti. el-Melikü’l-Cevâd’ın Dımaşk’a döndüğünde hutbede II. el-Melikü’l-Âdil’-den sonra kendi ismini okutarak bağımsız hareket etmeye başlaması, Suriye’deki diğer Eyyûbî melikleriyle kendisine karşı planlar yapması ve halka zulmetmesi üzerine II. el-Melikü’l-Âdil, onun Dımaşk naibi yapılmasında etkili olan emîrlerden İmâdüddin İbn Şeyhüşşüyûh’u gönderip Dımaşk’ı ondan teslim almasını istedi. Bunun karşılığında el-Melikü’l-Cevâd’a bazı yerleri iktâ olarak vermeyi teklif ettiğini kendisine bildirmesini söyledi. Sultanın teklifini kabul etmediği gibi Emîr İmâdüddin’i de öldürten el-Melikü’l-Cevâd. el-Melikü’l-Kâmil’in Sincar’da ve doğu bölgelerinde hüküm süren büyük oğlu el-Melikü’s-Sâlih Eyyûb’a sahip olduğu Sincar, Rakka ve Âne karşılığında Dımaşk’ı vermeyi önerdi. Teamüle göre kendisinin Eyyûbî sultanı olması gerektiğini düşünen, ancak hem daha babasının sağlığında veliahtlıktan aziedildiğinden hem de babasının vefatı esnasında Rahbe’yi kuşatmakta olduğundan kendisi dışında gelişen olaylara müdahale edemeyen el-Melikü’s-Sâlih bu defa fırsatı kaçırmayıp el-Melikü’l-Cevâd İle anlaştı ve Dımaşk hâkimi Oldu. [Cemâzlyelâhir 636/Ocak 1239]Dımaşk ve yöresinin elinden çıktığını gören II. el-Melikü’l-Âdil buna karşılık el-Melikü’n-Nâsır Dâvûd ile ittifak yaptı.