Dünya Edebiyatı

İhfa Nedir, Nasıl Yapılır, Kuranda İhfa, Özellikleri, Hakkında Bilgi

İhfâ. Bîr tecvid terimi.

Sözlükte “gizli olmak” anlamındaki haf3 (hufye) kökünden türeyen ve “gizle­mek, örtmek” mânasına gelen ihfâ, tec­vid ilmindeki yaygın tanımıyla sakin nün veya tenvini şeddeleme yapmadan, an­cak gunne sesini de koruyarak izharla id-gam arası bir sesie okumadır. Tenvin ve­ya sakin “nûn”dan sonra harfle­rinden birinin bulunması durumunda uy­gulanan bu ihfâ dil ihfâsı olup tenvin ve­ya sakin nûn okunurken dil “nûn”un zatî mahrecinden ayrılarak gunne ile icra edi­lir: gibi. Tenvinle sakin “nûn”un ihfâ harfleri denen bu harf­lerden önce gelmesi durumunda ihfâ edilmesine gerekçe olarak “nûn”un bu harflere idgam edilecek kadar yakın, iz­har edilecek kadar uzak bulunmaması gösterilmiştir. Kırâat-i aşere imamlarından Ebû Ca’fer el-Kârî hâ ve “gayn”ı da ihfâ harflerinden say­mış, meselâ [Fâtır 35/3] âyetinde olduğu gibi bu tür yerlerde sa­kin nûn ve tenvini ihfâ ederek okumuş­tur. Sakin “mîm’den sonra bâ harfi geldi­ğinde çoğunluk bu “mîm”i de ihfâ ederek dudaklar tam bastırılmadan okumuş ve buna dudak ihfâsı denmiştir: gibi.

İhfânin genel tanımı kapsamına girme­mekle beraber harekenin ihfâsından da söz edilmiştir. Kur’an’ın bazı kelimelerin­deki belli harflere ait harekelerin tam ola­rak belirtilmeksizin okunmasından iba­ret olan bu ihfâ için İhtilas terimi de kul­lanılmıştır: üby ifadesindeki [Yûsuf 12/ 11] birinci “nûn”un hafif bir sesle ötreli olarak, asî [Nûr 24/52] ve [Zümer 39/7] kelimelerindeki “hâ”ların kes­re ve zammelerinin hafifçe belirtilerek okunması bu çeşit ihfânın örnekleridir.

TDV İslâm Ansiklopedisi