Halep Ulu Camii/Zekeriya Camii Tarihçesi, Mimari, Özellikleri, Hakkında Bilgi
Halep Camii. Suriye’deki erken İslâm mimarisinin ilk örneklerinden biri.
Halep Kalesi’nin batısında eski Bezzazlar Çarşısı’nda bulunan külliyenin içinde yer alan cami {el-Câmiu’l-kebîr, el-Mescidü’l-câmi’), bitişiğindeki Hz. Zekeriyyâ’ya izafe edilen türbeden dolayı Zekeriyyâ Mescidi adıyla da anılmaktadır. Kaynaklarda, Emevî Halifesi Süleyman b. Abdülmelik tarafından 96-97 (715-716) yıllarında bir katedralin avlu veya hazîresi üzerine cuma mescidi olarak inşa ettirildiği bildirilen ilk bina 351’de (962) Bizans İmparatoru II. Nikephoros’un şehre saldırısı sırasında yanmış, 354*te (965) Seyfüddevle el-Hamdânî’nin tamiriyle yeniden ibadete açılmıştır. Caminin günümüze ulaşan en eski mimari elemanı. 483 (1090) yılında Selçuklu Sultanı Melikşah’ın köklü bir onarım sırasında yaptırdığı minaredir ve kitabesine göre üst kısmı kardeşi Tutuş tarafından 48Tde (1094) tamamlanmıştır. 564″te (1169} çarşı ile birlikte tekrar yanan cami, 581’de (1185) Halep’i ziyaret eden İbn Cübeyr’in yazdığına göre Nû-reddin Zengî’nin emriyle minarenin dışında kalan yerlerinin tamamı temellerine kadar yıkılarak yeniden yapılmıştır. Bir başka yangın da 658’de (1260) Moğol istilâsı sırasında vuku bulmuş, cami Hülâgû’ya eşlik eden Ermeni kralının saldırısıyla büyük ölçüde hasar görmüştür. Bu enkazın onarımını Memlüklü Sultanı Kalavun’un emriyle Halep Kadısı Şemseddin İbn Sakr gerçekleştirmiş (684/ 1285), caminin yeni minberini de Sultan el-Melikü’n-Nâsir Muhammed b. Kalavun yaptırmıştır. 724-727 (1324-1327) yıllarında vali Karasungur avlu etrafındaki revakları yeniletmiş, 79Tde (1395) Berkuk avluya bir şadırvan inşa ettirmiş, 824 (1421) yılında da vali Emîr Yeşbeg el-Yûsuf yıkılan batı revakının üzerini çift meyilli çatıyla, harimin üzerini ise tonozla örttürmüştür. Caminin ilk yapısında bulunan, daha sonraki onarımlar ve yeniden yapımlar sırasında da muhafaza edilen dikey şahın, Memluk Sultanı el-Melikü’z-Zâhir Çakmak (1438-1453) tarafından kaldırılarak yıpranan kubbe ve tonozlar yenilenmiş, bu arada duvarlar da payandalarla desteklenmiştir. Batı revakı ile harim mekânının büyük bir bölümü 996’da (1588) Osmanlı Sultanı III. Murad’ın emriyle tamir ettirilmiş, cami 1908’de II. Abdülhamid tarafından yeniden elden geçirtilmiştir.