GRUP
Grup, bir ilkeyle ye
bir üyelik hak ve gö-122 görevleri dizisiyle birbirine bağlanmış bireyler
topluluğuna verilen addır. Gruba girmek için gerekenleri yerine getirmeyi kabul
eden kişi grubun üyesi olmuş olur ve grup içinde belirli bir statü elde eder.
Gruplar sosyal yapının başlıca unsurlarıdır.
C.H.Cooley, grupları
birindi ve ikincil gruplar diye ikiye ayırmıştır. Birincil gruplar yüzyüze
ilişkiyle karakterize edilen kü-Çük gruplardır. Onlann kendi davranış normları
vardır ve dayanışmacıdırlar. Aile, arkadaş grupları ve pek çok iş grubu bu
kategori içinde ele alınır. İkincil gruplar ise daha büyük olup her üyesinin
doğrudan doğruya birbiriyle ilişkili olması gerekmez. Kimi ikincil gruplar,
sözgelimi sendikalar en azından bazı üyelerinin birbiriyle ilişkide bulunduğu,
diğerlerinden farklı bir normatif sistemi olan birlikler olarak tanımlanabilir.
Sosyolog Nerton
tarafından ortaya atılan referans grubu terimi ise, bir bireyin kendileriyle
özdeşleştiği ya da o kişinin düşünceleri için referans noktası olarak
kullandığı kişiler topluluğunu ifade eder. Ama sosyal organizasyon ile sosyal
yapı arasmda R.Frith’in Sosyal Organizasyonun Unsurları (1951) adlı eserinde
yaptığı ayrıma dayanan başka bir tasnif de yapılmıştır. Sosyal gruplar ile
sosyal kategoriler arasmda yapılan bu ayrıma göre, sosyal bir kategori,
sosyal olarak birbiriyle ilgili özellik ya da karakteristiklerin (yaş, cins,
meslek, dinî inanç, ortak bir ataya sahip olma vb.) bir kısmını paylaşmalarından
dolayı kavramsal olarak gruplanmış bir bireyler topluluğu iken; sosyal bir
grup, ekonomik, siyasal, dinî, meslekî vb. gibi birbiriyle bağlantılı bir
roller manzumesi İçinde ilişkide bulunan bireyleri İçerir.
Bazı gruplar şirket
özelliği gösterirler. Onlar ya maddî (toprak ya da sermaye teçhizatı gibi) ya
da maddî olmayan (beceriler, seçkinlikler, unvanlar gibi) bir mülk ya da
mülkiyeti kontrol ederler. Şirket grupları tipik bir biçimde diğer gruplardan
daha dayanıklı olurlar, onlar zaman içinde kişisel değişmeler olsa da grup olarak
kimliklerini korurlar. Bir grubu diğer topluluklardan ya da kalabalıklardan
ayırd eden şey, üyelerinin birbirleriyle belli zamanlarda iletişim kurmaları
ve iç organizasyon ve bağımsızlıklarına sahip bulunmalarıdır. Grup
bireylerinin iki kısımda incelendiği görülür. Birincisi grubun merkezinde olan
ve birbirlerine sıkı sıkıya bağlanmış olanlar. İkincisi ise, grubun çevresinde
bulunup, öncekiler kadar yakın bir ilişki içinde bulunmayanlardır.
1930′ lardan itibaren
küçük grupların incelenmesine bir ilgi artışı görülmüş ve sonradan birbiriyle
birleşecek üç yaklaşım ortaya atılmıştır. Birincisi E.Mayo ve öğrencilerinin
sanayide iş gruplarını, sanayide insan ilişkilerini incelemek amacıyla ele
alıp araştırmalarıdır. İkincisi K.Le-win’in deneysel psikoloji alanında (grup)
liderliği hakkında yaptığı araştırmalardır. Üçüncüsü ise, J.L.Mareno’nun sosyo—
metri tekniğiyle küçük gruplar içindeki sosyal etkileşim ve iletişimin yapısını
deneysel yoldan araştırmasıdır. Bu küçük gruplar üzerine yapılan çalışmaların
daha büyük sosyal birimlerle olan ilişkisi ise henüz kanıtlanmayı
beklemektedir.
(SBA) Bk. Birey;
Liderlik; Toplum.