GRUP

Grup, bir ilkeyle ye
bir üyelik hak ve gö-122 görevleri dizisiyle birbirine bağlanmış birey­ler
topluluğuna verilen addır. Gruba gir­mek için gerekenleri yerine getirmeyi ka­bul
eden kişi grubun üyesi olmuş olur ve grup içinde belirli bir statü elde eder.
Gruplar sosyal yapının başlıca unsurları­dır.

C.H.Cooley, grupları
birindi ve ikincil gruplar diye ikiye ayırmıştır. Birincil grup­lar yüzyüze
ilişkiyle karakterize edilen kü-Çük gruplardır. Onlann kendi davranış normları
vardır ve dayanışmacıdırlar. Aile, arkadaş grupları ve pek çok iş grubu bu
kategori içinde ele alınır. İkincil grup­lar ise daha büyük olup her üyesinin
doğ­rudan doğruya birbiriyle ilişkili olması ge­rekmez. Kimi ikincil gruplar,
sözgelimi sendikalar en azından bazı üyelerinin bir­biriyle ilişkide bulunduğu,
diğerlerinden farklı bir normatif sistemi olan birlikler olarak tanımlanabilir.

Sosyolog Nerton
tarafından ortaya atı­lan referans grubu terimi ise, bir bireyin kendileriyle
özdeşleştiği ya da o kişinin düşünceleri için referans noktası olarak
kullandığı kişiler topluluğunu ifade eder. Ama sosyal organizasyon ile sosyal
yapı arasmda R.Frith’in Sosyal Organizasyo­nun Unsurları (1951) adlı eserinde
yaptığı ayrıma dayanan başka bir tasnif de yapıl­mıştır. Sosyal gruplar ile
sosyal kategori­ler arasmda yapılan bu ayrıma göre, sos­yal bir kategori,
sosyal olarak birbiriyle il­gili özellik ya da karakteristiklerin (yaş, cins,
meslek, dinî inanç, ortak bir ataya sa­hip olma vb.) bir kısmını paylaşmaların­dan
dolayı kavramsal olarak gruplanmış bir bireyler topluluğu iken; sosyal bir
grup, ekonomik, siyasal, dinî, meslekî vb. gibi birbiriyle bağlantılı bir
roller manzu­mesi İçinde ilişkide bulunan bireyleri İçe­rir.

Bazı gruplar şirket
özelliği gösterirler. Onlar ya maddî (toprak ya da sermaye teç­hizatı gibi) ya
da maddî olmayan (beceri­ler, seçkinlikler, unvanlar gibi) bir mülk ya da
mülkiyeti kontrol ederler. Şirket grupları tipik bir biçimde diğer gruplar­dan
daha dayanıklı olurlar, onlar zaman içinde kişisel değişmeler olsa da grup ola­rak
kimliklerini korurlar. Bir grubu diğer topluluklardan ya da kalabalıklardan
ayırd eden şey, üyelerinin birbirleriyle bel­li zamanlarda iletişim kurmaları
ve iç or­ganizasyon ve bağımsızlıklarına sahip bu­lunmalarıdır. Grup
bireylerinin iki kısım­da incelendiği görülür. Birincisi grubun merkezinde olan
ve birbirlerine sıkı sıkı­ya bağlanmış olanlar. İkincisi ise, grubun çevresinde
bulunup, öncekiler kadar ya­kın bir ilişki içinde bulunmayanlardır.

1930′ lardan itibaren
küçük grupların in­celenmesine bir ilgi artışı görülmüş ve sonradan birbiriyle
birleşecek üç yakla­şım ortaya atılmıştır. Birincisi E.Mayo ve öğrencilerinin
sanayide iş gruplarını, sa­nayide insan ilişkilerini incelemek amacıy­la ele
alıp araştırmalarıdır. İkincisi K.Le-win’in deneysel psikoloji alanında (grup)
liderliği hakkında yaptığı araştırmalardır. Üçüncüsü ise, J.L.Mareno’nun sosyo—
metri tekniğiyle küçük gruplar içindeki sosyal etkileşim ve iletişimin yapısını
de­neysel yoldan araştırmasıdır. Bu küçük gruplar üzerine yapılan çalışmaların
daha büyük sosyal birimlerle olan ilişkisi ise he­nüz kanıtlanmayı
beklemektedir.

(SBA) Bk. Birey;
Liderlik; Toplum.