Georg Elias Müller Kimdir, Hayatı, Eserleri, Hakkında Bilgi
MÜLLER, Georg Elias (1850-1934)
Alman psikoloji uzmanı. Deneysel psikolojinin öncülerindendir.
20 Temmuz 1850’de Leipzig yakınlarındaki Grimma kasabasında (bugün DAC’de) doğdu, 23 Aralık 1934’te Göttingen’de (bugün FAC’de) öldü. Bir din adamının oğluydu. Leipzig Üniversitesi’nde tarih ve felsefe öğrenimini tamamladıktan sonra Berlin Üniversitesi’nde tarih öğrenimini sürdürdü. 1870 Fransa-Prusya Savaşı başlayınca askere alındı. Savaştan sonra 1873’te Göttingen Üniversitesi’nde psikolojiyi bilimsel temellere oturtmaya çalışan R.H.Lotze’ nin öğrencisi oldu ve onun yanında duyular üstüne yaptığı doktora tezi 35 yıl boyunca bu alanda temel bir başvuru kaynağı oldu. Rötha ve Berlin üniversitelerinde öğretim görevliliği yaptıktan sonra Fechner’in geliştirdiği psiko-fiziksel yöntemlere ilgi duyan Müller, 1876’da yazdığı ve iki yıl sonra yayımlanan Weber’in uyarılar-duyumsal yoğunluk ilişkisini açıklayan kuramını eleştirdiği Zur Grundlegurıg der Psycbophysik (“Psikofiziğin Temelleri Üzerine”) adlı çalışmasıyla Göttingen Üniversitesi’nde doçent oldu. Bu yayını ve bir yıl sonra durağan uyaranlar ;üstüne yazdığı ve ünlü “Müller ağırlıkları” tablosunun da yer aldığı makalesiyle kendini Fechner’den sonra bu alanda en yetkin kişi olarak bilim dünyasına kabul ettirdi. 1880’de Czernowitz Üniversitesi felsefe kürsüsü başkanlığını kabul ettiyse de bir yıl sonra 37 yıldır kürsü başkanlığını sürdüren Lotze’nin Berlin’e gitmesi üzerine Göttingen Üniversitesi’nde Lotze’nin yerine geldi ve 1921’de emekli oluncaya değin kürsü başkanlığını sürdürdü.
19.yy ortalarından başlayarak Almanya’da gelişmeye başlayan yeni deneysel psikolojinin Wundt’la birlikte öncülerinden olan Müller’in, Göttingen Üniversitesi’nde vönettiği Psikolojik Araştırma Merkezi, Wundt’un Leipzig’deki laboratuvarı kadar ünlüydü. Bu merkezde özellikle bellek, öğrenme, algılama, duyum fizyolojisi üstüne çalışmalarını yoğunlaştıran Müller, görsel duyum ve renk kuramı alanında Hering ve Helmholtz’dan sonra bu alanda araştırma yapan ve söz sahibi olan üçüncü kişi oldu. Ebbinghaus’un bellek üstüne yaptığı araştırmaların izinden giden Müller, bir yandan Ebbinghaus’un eğitim malzemesi olarak kullandığı anlamsız sözcükleri standartlaştırarak, öğrenme süreciyle ilgili yeni görüşler öne sürdü. Anlamsız sözcükler öğrenildiğinde bile öğrenmenin mekanik ve otomatik olmadığım, kişinin bilinçli öğrenme kalıpları oluşturduğunu ve bu konuda bilinçli ve aktif bir konumu bulunduğunu savundu. “Birlikteliklere” ve “geçmişe” ait korkuları keşfederek yeni öğrenme yöntemleri geliştirdi, algılama süreçlerinde kişinin iç gözlemlerini bu sürece kattığım ileri sürdü. Beyindeki sinirsel olaylarla algılanan olaylar arasındaki ilişki üstüne ortaya attığı beş ilke yaklaşık 25 yıl sonra Geştalt psikolojisinde eşbiçimli-lik kuramının temelini oluşturdu.
• YAPITLAR (başlıca): Zur Grundlegung der Psycho-phsik, 1878 (“Psikofiziğin Temelleri Üzerine”’);Zur Analyse der Unterschiedsempfindlichkeit (L.Martin ile), 1899, (“Fark Duyarlılığı Çözümlemesi Üzerine”); Kom-plextheorie und Gestalttheorie, 1923, (“Kompleks Kuramı ve Gestalt Kuramı”); Abriss der Psycbologie, 1924, (“Psikolojinin Özeti”).
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi