Friedrich Schelling Kimdir, Hayatı, Düşüncesi, Eserleri, Hakkında Bilgi

SCHELLING, Friedrich Wilhelm (1775-1854) Alman, filozof. Sanatın anlıkta ve nesnel varlıklarda bulunan tannsal öğeyi ortaya koyma olduğunu ileri sürmüştür.

27 Ocak 1775’te Leonberg’te (Württemberg) doğdu, 2 Ağustos 1854’te İsviçre’de Rogatz’da öldü. Tübingen Üniversitesi’nde tanrıbilim ve felsefe öğrenimi gördü. Burada filozof Hegel ve ozan Hölderlin ile BİHHHHHhBRHHBBIİ

Friedrich Wilbe!m Schelling yakın ilişkiler kurdu, onların düşüncelerinden esinlendi. Bu esinle Vom leh als Prinzip der Philosophie, (“Felsefenin İlkesi Olarak Ben Üstüne”) adlı yapıtını yayımladı ve 17%’da tanıştığı ozan Goethe’nin önerisiyle Jena Üniversitesi’nde görev alarak felsefe okutmaya başladı. 1803-1806 arasında Würzburg Üniversitesi’nde çalıştı. 1806’da Münih Güzel Sanatlar Akademisi yazmanlığına atandı. 1820-1826 döneminde Erlangen, 1826’dan sonra Münih Üniversitesi’nde felsefe profesörü olarak görevini sürdürdü. 1841’de kral Friedrich Wılhelm’i.n çağrısı üzerine Berlin Üniversitesi’ne geçti. Burada okuttuğu felsefe derslerini yayımcı Paulus’un Philosophie der Mythologie und Offenbarung (“Söylence ve Tanrısal Bildirinin Felsefesi”) adı altında basması üzerine Schelling’le iligili soruşturma açıldı, o da bu olay üzerine üniversitedeki görevinden ayrılarak bağımsız çalışmaya başladı.

Schelling’in felsefe sorunlarına yaklaşımı, öğrenim yıllarında Fichte’nin Wissenschaftslehre (“Bilim Öğretisi”) adlı yapıtını okumakla başlamıştır. Onun, düşünce gelişimi bakımından, birinci dönemi sayılan bu süre içinde felsefesinin temelini insanla Tanrı arasında bulunan doğa duygusunu açıklama oluşturur. Alman şiirinde Romantizm’in kaynağı olarak nitelenen bu duyguyu bir felsefe sorununa dönüştüren Schelling’tir. Ona göre, ahlak duygusundan çok daha derin ve etkili olan bu duygu, sanatta yaratıcılığı sağlayan sezgidir. Bu derin sezgi nedeniyle doğa felsefesi insanı, sanat sorunlarını konu edinen yeni bir öğretiye, sanat felsefesine yöneltir. Fichte’nin “Ben” kavramından kaynaklanan bu düşüncelerin ortaya atıldığı süre Schelling’in yaşamında birinci dönem sayılır. Bu dönemde sergilenen görüşlere özleştirme felsefesi denir. 1800’den 1809’a değin süren ve anlık felsefesi adı verilen dönemde sanat doğaya dönüşmüştür, o nesnel doğayı aşacak güçte bir anlığı açıklayabildiği ölçüde salt varlığın yaratıcı ve doğaya dönüştürücü erkini ortaya koyar. Kişinin salt varlığa ulaşabilmesi için hukuk, ahlak, sanat gibi varlık alanlarını, anlığın yaratıcılığım, usun özünü inceleyerek açıklığa kavuşturması gerekir.