Frederick Chapman Robbins Kimdir, Hayatı, Eserleri, Hakkında Bilgi

ROBBINS, Frederick Chapman (1916 – 4 Ağustos 2003, Cleveland)

ABD’li mikrobiyoloji ve pediyatri uzmanı. Çocuk felci virüsünün yapay besi ortamında üretilmesine katkıda bulunarak, bu hastalığa karşı etkili aşıların hazırlanmasına olanak sağlamıştır.

25 Ağustos 19l6’da Alabama Eyaleti’nin Auburne kentinde doğdu. 1938’de Missouri Üniversitesi’nden diplomasını, 1940’ta Harvard Tıp Fakültesi’nden tıp doktorasını aldı. II.Dünya Savaşı’ndan sonra, 1946’dan 1948’e değin Boston Çocuk Hastanesi’nde çalıştı, 1948-1950 arası da National Research Council’da araştırma görevlisi olarak Enders ile Weller’in virüs hastalıkları konusundaki çalışmalarına katıldı. Aynı yıllarda Harvard Üniversitesi Tıp Fakültesi’nin öğretim görevlileri arasına katılan ve 1952’de pediyatri (çocuk hastalıkları) doçentliğine getirilen Robbins, o tarihte pediyatri profesörü olarak Cleveland’deki Case Western Reserve Üniversitesi Tıp Fakültesi’ne geçti. Ayrıca, 1952-1966 arası Cleveland Belediye Hastanesi’nde Çocuk Hastalıkları Bölümü’nün başkanlığını ve 1966-1980 arası Harvard Tıp Fakültesi’nin dekanlığını üstlenmişti. 1980’de öğretim ve dekanlık görevinden emekliye ayrılınca, Washington’ daki Ulusal Bilimler Akademisi’ne bağlı Tıp Enstitüsü’ nün başkanlığına getirildi. Ülkesindeki çeşitli tıp kuruluşlarının yanı sıra 1972’de ABD Ulusal Bilimler Akademisi’nin üyeliğine seçilen Robbins, çocuk felci virüsüne ilişkin ortak çalışmaları nedeniyle, 1954 Nobel Fizyoloji ve Tıp Ödülü’nü Enders ve Weller ile bölüştü. 1948’de, Robbins’in aralarına katıldığı sıralar, Enders ve Weller, yalnızca canlı organizmalarda yaşamını sürdürebilen ve o güne değin kültürü yapılamayan virüsleri bir besi ortamında üreterek yaşatmanın yollarını araştırıyorlardı. Özellikle çocuk felci virüsünün yalnız insanın ve bazı maymun türlerinin kas dokusunda üreyip çoğalması saf bir virüs kültürünün, dolayısıyla çocuk felci aşısının hazırlanmasını olanaksız kılıyordu. 1952’de Enders, Robbins ve Weller, çeperlerini maymun böbreğinden alınmış doku parçalarıyla döşedikleri bir deney tüpüne, bu virüsün yaşaması için gerekli olan besinleri, sabit bir sıcaklık ve nemlilik derecesinde tuttukları havayı sürekli olarak gönderip, tüpü günlerce yatay bir eksen çevresinde döndürdüler. Bir süre sonra, tüpün içindeki havayı ve besinleri emerek virüsler için yaşamaya elverişli bir ortam haline gelen doku parçalarında çocuk felci virüslerinin çoğaldığını ve hızla üreyerek dokuyu yok ettiğini gördüler. Salk’ın bu teknikten yararlanarak hazırladığı % 80 etkili çocuk felci aşısı bu hastalığa karşı savaşın en büyük başarası olarak bilim tarihine geçerken, ilk kez canlı organizma dışında virüs üretmeyi başaran Robbins, Enders ve Weller’in çalışmaları da tüm virüs hastalıkları için aşılama ve bağışıklık yolunu açarak tıbbın zaferlerine bir yenisini ekliyordu.

Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi