İdeolojiler Tarihi

Fransa’da Rönesans ve Hümanizm

Fransa’da Rönesans ve Hümanizm

Orta Çağ karanlığı içindeki Fransa’da da Kilise’nin bağnazlığı sanatçıların tüm yaratıcılığını köreltmişti. 15.yy Fransa’sında derebeylik çöküntü içindeydi; feodal değerleri yıkmak isteyen burjuvazi, derebeyliğe ve Kilise’ye karşı çabalarını dolaylı yollarla sürdürüp çekingen davranmaktaydı. Bu ortamda Fransa’ya İtalya’ dan sıçrayan Rönesans akımı, gelişmek için elverişli bir ortam buldu. Orta Çağa özgü kalıplar ve değerler, eski Yunan ve Roma uygarlığının ürünleri göz önünde tutularak yenilendi. Düşünce ve sanat alanındaki bu yeniliklerin Fransa’da başlaması 1492’deki İtalya Savaşlarıyla gerçekleşti. Kral I.François da, bu akımın sanata ve düşünceye egemen olmasını özendirdi. Bu dönemde, Guillaume Bude ve Robert Estienne (1503-1559) gibi hümanistler de önemli bir rol oynadılar, dil sorunlarına ilişkin gözlemleriyle yazarlara ve şairlere ışık tuttular.

Pleiade şairleri Antik türlerden esinlenmiş, bu gruptan Pierre de Ronsarct Fransız şiirini yeni bir dil, yeni bir üslupta zenginleştiren şairlerden biri olmuştur. Eski Çağ şairlerinden esinlenen Ronsard, türleri kesin olarak birbirinden ayırarak Orta Çağ sonrası Fransa’sında yeni yeni filizlenen edebiyat çaltşmalarının düzenli ve sağlıklı biçimde gelişmesine büyük katkıda bulunmuştur.

II.  Henri’den sonra başlayan din savaşları, Fransa’da büyük yıkımlara neden olmuştur. Bu savaşlar, Rönesans akımının da önemli değişikliklere uğramasına yol açmıştır. Montaigne ile somutlaşan bu dönemde, kişisel mutluluğu elde etmeye yarayacak yeni bir ahlak öğretisi aranmıştır.

Rönesans dönemi hümanistleri, Antik dönem edebiyatlarını, Eski Yunanca ve Latince’yi öğrenerek, kaynağında inceleme yolunu seçmişler ve eski çağlardaki ustalarının ışığında, insan değerini ortaya çıkarmaya özen göstermişlerdir. İnsanın dünyadaki durumu ve yazgısı hümanistlerin temel ilgi alanlarını oluşturmuştur.

Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi