Edebi Şahsiyetler

Ettore Scola Kimdir, Hayatı, Filmleri, Hakkında Bilgi

SCOLA, Ettore (1931) İtalyan senaryo yazarı ve sinema yönetmeni. Birbirinden ilginç ve değişik filmleriyle 1970’lerin sonlarında uluslararası ün kazanmıştır.

Kuzeydoğu İtalya’da, Treviso’da doğdu. Gülmece dergilerinde ressam olarak çalışırken, hafif güldürü filmleri ve melodramlar için senaryolar yazmaya başladı. 1950’lerde bu tür senaryolarıyla bir yandan sinema deneyimi kazanırken, bir yandan da birçok İtalyan oyuncusunun sinemadaki tipini belirledi. 1964’te Si permette parliamo di donne (“Kadınlardan Söz Edelim Lütfen”) ile yönetmenliğe başladı. Senaryo yazarlığını da sürdürdü. 1970’te Drama della geloise (“Kıskançlık Dramı”) ile adını uluslararası alanda duyurdu.Roma’nın kenar mahallelerinde geçen acı güldürüsü Brutto sporchie cattivi (“Korkunç, Pis ve Kötüler”) ile 1976 Cannes Film Şenliği’nde En İyi Yönetmen Ödülü’nü kazandı. Hitler’in İtalya’yı ziyaret ettiği gün rastlantıyla karşılaşan iki kişinin ilişkileri çevresinde, savaşın ve faşizmin insanlar üzerindeki etkilerini anlatan Una giornata particulare (Özel Bir Gün) adlı filmi ise yine Cannes Film Şenliği’nde Jüri Özel Üdülü’nü aldı. Bir dans salonunun yarım yüzyıllık yaşantısını anlatırken Fransız yakın tarihinden son derece özgün kesitler veren, tümü müzik ve danstan oluşan Î983 tarihli LeBal (“Balo”) adlı filmi ise ona Berlin Film Şeniiği’nde En İyi Yönetmen Ödülü’nü kazandırdı.

Scola, senaryo yazarlığının verdiği deneyimle filmlerini çok sağlam bir öyküye ve ilginç bir olaya dayandırır. Bu temel üzerinde, güldürüyle trajediyi, savruklukla ölçülülüğü, duygularla bilinci kaynaştırır. Yapıtları sinema estetiği açısından da yetkin ürünlerdir.

• YAPITLAR (başlıca): Senaryo: Due notti con Cleopatra, 1954, (“Kleopatra’yla İki Gece”); Fantasmi a Roma, 1960, (“Roma Hayaletleri”); La visita, 1963, (“Ziyaret”). Yönettiği Filmler: Si permette parliamo di donne, 1964, (“Kadınlardan Söz Edelim Lütfen”); Drama della geloise, 1970, (“Kıskançlık Dramı”); C’era vamo tanto Amati, 1975, (“Ne Kadar Sevmiştik”); Brutto sporchie cattivi, 1976, (“Korkunç, Pis ve Kötüler”); Una giornata particulare, 1977, (Özel Bir Gün); La terrazza, 1980, (“Teras”); Passiorıe a’amore, 1981, (“Aşk Tutkusu”); La nuit de Varennes, 1982, (Varennes Gecesi); Le bal, 1983, (“Balo”).

Türk Ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi