Ercüment Ekrem Talu Kimdir, Hayatı, Edebi Kişiliği

Ercüment Ekrem Talû. Türk gazeteci ve yazar (1886 İstanbul’da doğdu, 16 Aralık 1956 aynı kentte öldü) 

Tanzimât devri sanatçılarından olan Recâizâde Mahmud Ekrem’in oğludur. Galatasaray Lisesini bitirdikten sonra (1905), öğrenimini Paris’te sürdürdü. 1907’de Duyûn-ı Umûmiyede mütercimlikle başladığı memurluk hayâtında değişik görevlerde çalıştı. 1927-1929 seneleri arasında Matbaa Müdürlüğü, 1931-1933 seneleri arasında Varşova Elçiliği Müsteşarlığı, 1936-1937 seneleri arasında Siyâsal Bilgiler Okulunda, 1937-1943 seneleri arasında ise, Gâzî Eğitim Enstitüsünde Fransızca öğretmenliği yaptı. 1943’te Galatasaray Lisesi Edebiyât öğretmenliğine tâyin edildi. Bu görevden 1950’de emekliye ayrıldı. 16 Aralık 1956’da İstanbul’da
öldü.

1908’den ölümüne kadar pekçok gazete ve dergide fıkralar, makâleler yazan, hikâye ve roman türlerinde eserler veren Ercüment Ekrem, yaygın şöhretini mizahî romanlarıyla yaptı. Romanlarında İstanbul hayâtını canlandırır. Romandaki kahramanları orta halli ve fakir çevrelerden seçmiştir. Hüseyin Rahmi ve Ahmed Râsim’in yolunda yürümüştür. Babası Recâizâde Mahmud Ekrem’den büyük bir edebî birikim alan Ercüment Ekrem Talu, kendisinden sonra gelenlere de bir edebiyat ve yazı merakı bırakmıştır. Oğulları Muvakkar Ekrem Talu ve onun ağabeyi Erdem Talu da babalarından belli bir birikimi devralmışlardır. Gazeteci yazar Umur Talu, Ercüment Ekrem’in torunudur ve bugün Türk basının önemli isimleri arasında kabul edilir. Eşi Şule Talu da gazeteci ve yazardır. Yine aynı aileden olan Çiğdem Talu ise şair ve şarkı sözü yazarıdır.

Eserleri:
Asriler (1920), Evliya-yı Cedid (1920) Gün Batarken (1922), Kopuk (1922), Sabri Efendi’nin Gelini (1922), Kan ve İman (1922), Sevgiliye Masallar (1925), Zeyl-i Evliya-yı Cedid (1925), Meşhedi ile Devriâlem (1927), Gemi Aslanı (1928), Meşhedi Aslan Peşinde (1934), Kodoman (1935), Papeloğlu (1937), Beyaz Şemsiyeli (1939), Çömlekoğlu ve Âilesi (1945), Meşhedi Hikayeleri (1947-55).