Ehli Bedir Nedir, Ne Demek, Hakkında Bilgi

Ehl-i Bedir. Bedir Gazvesi’ne katılan sahâbîleri ifade eden bir tabir.        

Hicretin 2. yılında müslümanlarla Mek-keli müşrikler arasında Bedir mevkiin­de meydana gelen Bedir Gazvesi’ne ka­tılan ashap Ehl-i Bedir veya Bedri adıyla anılır. Sayıları 313 kadar olan Ehl-i Bedir’den Kur’ân-ı Kerîm’de(Ali İmrân 3/ 123) ve Hz. Peygamber’in hadislerinde övgü ile söz edilmiş, hepsinin cennetlik olduğuna dair kudsî ve merfû hadisler muteber hadis kitaplarında yer almıştır. Şahîh-i Buhâri’de Kırk dördü­nün adı verilen Ehl-i Bedir’in müslümanların en faziletlileri olduğu da hadisler­de zikredilmiştir. Nitekim Hz. Ömer di­van teşkilâtını kurunca divan defterine ilk önce Ehl-i Bedir’in yazılmasını em­retmiştir. Bu anlayış İbn Sa’d’ın sahabe tasnifinde de görülmekte olup ona göre fazilet bakımından beş gruba ayrılan sa-hâbîlerin ilk tabakasını Ehl-i Bedir oluş­turur. Hâkim en-Nîsâbûri’nin yaptığı tas­nife göre Ehl-i Bedir yedinci. Abdülkâ-hir el-Bağdâdrnin tasnifine göre ise se­kizinci tabakada yer almaktadır. Ehl-i Bedir’den bazıları çeşitli vesilelerle Me­dine dışına çıkıp muhtelif memleketlere göç etmiş olup bunlardan yirmi dört ve­ya yetmişinin Kûfe’ye yerleştiği nakledi­lir. En son vefat eden Bedrî olarak ensardan Ebü Üseyd Mâlik b. Rebîa es-Sâidî (ö. 60/680) veya Ebü’l-Yeser Kâ’b b. Amr’ın (ö. 55/675), muhacirlerden ise Sa’d b. Ebû Vakkâs’ın (ö. 56/676) isim­leri zikredilir. Sonradan çeşitti sebepler­le “Bedrî” nisbesini alan kişilerin Ehl-i Bedir’le bir ilgisi yoktur.

Ehl-i Bedir hakkında müstakil kitap­lar yazılmıştır. Zehebî’nin (ö. 748/ 1348) Hâletü’I-bedr iî “adedi ehli Bedr, Ab-dülkâdir b. Şeyh el-Ayderûs’un el-Enmû-zecü’l-Iatîf iî ehli Bedri’ş-şerif, Şehâ-beddin Ahmed b. Âmir es-Sa’dî el-Had-ramî’nin Şerhu’ş-şadr iî esmd’i ehli Bedr, Abdüsselâm b. Tayyib el-Kadirî’nin Recâ’ü’l-icâbe bi’l-Bedriyyîn mine’ş-şahâbe, Şehâbeddin Ahmed el-Menînî1-nin Şerhuş-şadr bi-şerhi urcûzeü is-tinzâli’n-naşr bi’t-tevessül li-ehli Bedr, Müstakimzâde Süleyman Sadeddin Efen-di’nin (ö. 1202/1787) Ricâlül-Bedr, Mur Müstakımzâde’nin FicSlü’S-Bedrdüh risalesinin iik iki savfa tazâ ez-Zebîdî’nin (ö. 1205/1790) Şer­hu’ş-şadr fî şerhi esmâ’i ehli Bedr adlı eserleri bunlar arasında sayılabilir.

Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi