Ebu’l-Atahiye Kimdir, Hayatı, Eserleri, Hakkında Bilgi

EBÜ’L-ATAHİYE (748- ? ) Arap, şair. Yalın bir dille yazdığı şiirlerle tanınmıştır.

Ebu İshak İsmail b. Kasım b. Suveyd, Ebü’l-Atahiye lakabı ile tanınmıştır. Medine yakınlarında Aynü’t-Temr’de doğdu, 825-828 yılları arasında Bağdat’ta öldü. Ölüm tarihi tartışmalıdır. Kûfe’de kardeşi ile birlikte çömlekçilik yaptı. Ürettikleri testilerin üzerine işlediği şiirleriyle çevresinde tanındı. Halife Mehdi’nin (775-785) ilgisini çekerek Bağdat’a çağrıldı. Halifenin Utbe adlı cariyesine âşık oldu. Bu yüzden halife ile arası açılınca Hire kentine çekildi. Bir süre şiir yazması yasaklandı.

Ebü’l-Atahiye yalın şiirler yazmıştır. Bu dünyada her şeyin gelip geçici olduğunu anlatan dizeleri daha çok öğüt verici niteliktedir. Halkın anlayabileceği sözcükleri aramış, onları kullanmakla öğünmüştür. Elde bulunan şiirlerinin çoğu dinidir. Düşüncelerinde daha çok Yunan filozoflarının etkisi gözlenir. Ölüm temasını sık sık kullanır. Karamsar bir dünya görüşü vardır. Ona göre dünya kendi çevresinde dönen bir acıdır. Ele geçebilen şiirleri el-Envârü’z-Zâhıye fi Divani Ebi’l-Atâhiye adıyla derlenmiştir.

• YAPITLAR (başlıca): El-Envârü’z-Zâhiye fi Divanı Ebi’l-Atâhiye, (ö.s.), 1887.

Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi