Doğan Özlem, Tarih Felsefesi

Momsen olayların akışını tarihsel olarak onun içine dalmaksızın ve onun tarafından büyülenmeksizin asla anlayamayacağına inandı. O hiçbir zaman sessiz bir gözlemci değil, dünya tarihinin büyük dramına katılan biri oldu.
Dönemler arasındaki farklılık silindi; kendimizi sanki günümüzün tarihiymiş gibi Roma Tarihi’nin ortasında bulduk ya da bu biçimde onu hep aynı içsel ilgiyle izleyerek etkilendik.
Aristoteles’in Grek şairlerinin en trajiği diye adlandırdığı Euripides, eski tragedyayı yıkma gücündeydi, ancak bir yenisini yaratmaksızın. Böyle bir tavır çoğunlukla öznel diye nitelendirilmek zorundadır.

Doğan Özlem, Tarih Felsefesi, 2001