Cobra Grubu Üyeleri, Özellikleri, Hakkında Bilgi

1948 yılında Belçikalı ressam Guillaume Come-ille, Hollandalı ressamlar Karel Appel ve Cons-tant Nieuwenkuys, Experimental Grubu adı altında bir ar ay a gelerek Reflex dergisini çıkarmaya başladılar. Bundan kısa bir süre sonra Hollanda Experimental Grubu’nun bazı temsilcileri, 1947’de DanimarkalI ressam Asgar Jome ve Belçikalı eleştirmen Christian Dotremont tarafından kurulmuş olan Jeune Peinture Belge (Genç Belçika Resmi) Grubu ile birleşip Cobra Grubu’nu oluşturdular. Cobra’mn kurulması karan, Kasım 1948’de Paris’teki Nötre Dame Kabvesi’nde alındı. Grubun isim babası Christian Dotremont ve Joseph Noiret’dir. Cobra adı Copenhagen, Bruxelles ve Amsterdam kentlerinin adlarının baş harflerinden oluşturulmuştur. Grubun yayımladığı Cobra dergisi ancak sekiz sayı çıkarılabilmiştir. Grup üyeleri 1948’de Kopenhag’da 1949’da Amsterdam’da sergiler açmış; 1951 tarihindeki son Liege Sergisi’nden sonra ise ortak çalışmada bulunmamışlardır. 1962’de Amsterdam’da ve 1983’te de Paris’te toplu sergileri yapılan Cobra ressamları, deneysel yöntemle sanatın yaşayan kaynaklarım araştırıyorlardı. Onlara göre, renk ve biçim tabloya özgü asıl “figürasyon”dur. Amaçları, akılla yönetilip engellenmeyen bilinçaltının özgür anlatımına varabilmekti. Bu açıdan çalışmaları Dubuffet’nin resmiyle ve Amerikan action painting hareketiyle benzerlikler gösteriyordu. Cobra ressamlarının kullandıkları fantastik imgeler bir yandan Kuzey mitolojisi ve folkloruna, öte yandan da bilinçaltının mistik ve büyülü simgelerine bağlanabilir. Grubun bütün üyelerinde toplumun geleneklerine, günlük kalıplarına, teknolojiye dayanan “sahte” ilerlemeye karşı üstü kapalı bir protesto vardır. Grup, geleceğin insanını toplumsal dengenin basit bir aracı haline gelmekten ancak yeni bir sanatın kurtarabileceğini savunmuştur. Bu sezgisel ve şiddetli protestoya karşın Cobra, yeni sanatı örgütleyebilecek bir yaratıcı döneme girememiştir. Bununla birlikte, De Stijl ve Bauhaus öğretilerinin dar usçuluğuna karşı çıkarak çağın yeniliklerinin neredeyse son noktası olarak değerlendirilen bu akımlara önemli bir eleştiri getirmiştir.

Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi