WordPress veri tabanı sorunu: [Disk full (/var/tmp/#sql_4a81b_1.MAI); waiting for someone to free some space... (errno: 28 "No space left on device")]
SHOW FULL COLUMNS FROM `unaqb_options`

Cinsiyetçilik Nedir, Tanımı, Cinsiyet Ayrımcılığı Nedir, Hakında Bilgi – Sosyolojisi.com
Felsefe Yazıları

Cinsiyetçilik Nedir, Tanımı, Cinsiyet Ayrımcılığı Nedir, Hakında Bilgi

Cinsiyetçilik veya cinsiyet ayrımcılığı, bir kişinin cinsiyetine veya cinsiyete dayalı önyargı veya ayrımcılıktır. Cinsiyetçilik, bir cinsiyetin diğerinden üstün olduğunu savunan görüş ve ideolojidir. Cinsel ayrımcılık ise insanların diğer insanlar hakkındaki yargıları, kişisel değerlerden çok cinsiyete dayandığında ortaya çıkan ve kimi zaman nefret içeren çatışmalı durumdur. Daha genel olarak cinsiyete dayanan her tür ayrım, cinsel ayrımcılık olarak tanımlanabilir.

Etimoloji

Bu (bazı istisnaları olmakla birlikte) tarihte genel olarak erkeklerin kadınlara karşı, heteroseksüellerin eşcinsellere karşı üstünlüğü şeklinde rastlanır ve günümüzde de geçerliliğini yaygın şekilde korumakta, insanlar arasında halen etik bir konu ve bazı toplumlarda tabu olarak varlığını sürdürmeye devam etmektedir.

Cinsiyetçiliğin insanlar arasında neden böylesine geniş ölçüde kabul gördüğü hakkında yapılan tartışmalar, genelikle şu sonuçları işaret etmektedir:

Aile, toplum ve çeşitli dinlerden öğrenilen, erkeklerin dominant ve kadınların resesif özelliklerinden veya ahlâken doğru olduğu varsayılan kültürel ve etik normlar, değer yargıları, tabular, kurallar, yasalar, örf ve âdetler cinsiyetçiliği olağanlaştırır ve normalleştirir.

Başlıca düşünce şekilleri ve inanışlar şu şekildedir:

Bir cinsiyet diğerine göre (kadın erkeğe göre veya erkek kadına göre) daha üstündür veya daha değerlidir.
Kadınlar nefret edilesidir, erkekler nefret edilesidir.
Kadınlık belli sınırları olan bir kavramdır, erkeklik belli sınırları olan bir kavramdır.

Kadınlara karşı cinsel ayrımcılık
Cinsel ayrımcılık kavramı aslında genellikle kadınlara karşı olan ayrımcılıklarla eş tutulur. Bunun nedeni, kadınlara karşı ayrımcılığın ortaya çıkan ilk şekil olmasıdır. Şovenizm kavramı en geniş haliyle bu ayrımcılığı da kapsar.

Erkek egemen, ailedeki baba figürünün ağırlık bastığı toplumlarda bu tür ayrımcılık, kadının zayıf olduğu yaygın kanısı ile kendini belli eder; bazı toplumlarda kadın, kanunen bir birey olarak dahî görülmemiştir. Feminist bazı oluşumlar; kanun önünde eşitlik, politik alanda kadının temsil edilmesi, kadına karşı şiddetin önlenmesi, eğitim ve iş fırsatları gibi konular üzerine giderek kadın haklarını gözetmektedirler.

Erkeklere karşı cinsel ayrımcılık
Erkeklere karşı cinsel ayrımcılık içinde erkek düşmanlığı ve androfobiden bahsedilebilir. Erkek düşmanlığı, adından da anlaşılabileceği gibi nefret duygusunu içerir. Androfobi ise \”erkeklere karşı korku\” anlamına gelir ve psikolojik bir rahatsızlık olarak tanımlanmaktadır. Kadının kendini erkekten üstün hissetmesi de bir cinsel ayrımcılık türü olmasına rağmen kavram, yakın zamanda yaygınlaşmıştır.
Eğitim Hayatında Cinsiyetçilik

Akademide eğitimde cinsiyet farklılıkları ve cinsiyet ayrımı

Kadınların geleneksel olarak yüksek öğretime erişimi sınırlıdır. Geçmişte, kadınlar yüksek öğretime kabul edildiğinde, daha bilim- dışı olmayan konularda uzmanlaşmaya teşvik edildi; Amerikan ve İngiliz kolejlerindeki ve üniversitelerindeki İngiliz edebiyatının incelenmesi, kadınların \”daha az aklı\” larına uygun olarak kabul edilen bir alan olarak kuruldu.

Yüksek öğrenimdeki eğitim uzmanlıkları, erkeklerle kadınlar arasındaki eşitsizliği üretir ve kalıcı hale getirir. Eşitsizlik, özellikle ABD\’deki kadınların lisans derecelerinin sadece% 21\’ini aldığı bilgisayar ve bilgi biliminde ve kadınların 2008\’de derecelerin sadece% 19\’unu aldığı mühendislikte devam ediyor. ABD\’de fizikte beş doktora yapan beş kişiden biri kadına verilir ve bu kadınların sadece yarısı Amerikalıdır. Ülkedeki tüm fizik profesörlerinin sadece% 14\’ü kadın.

Dünya okuryazarlığı dişiler için erkeklerinkinden daha düşüktür. Dünya Factbook\’tan elde edilen veriler, kadınların% 79.7\’sinin okur-yazar olduğunu ve erkeklerin% 88.6\’sı (15 yaş ve üzeri) ile karşılaştırıldığını göstermektedir. Dünyanın bazı yerlerinde kızlar uygun kamu veya özel eğitimden uzaklaştırılmaya devam ediyor. Afganistan\’ın bir bölümünde, okula gelen kızlar, bazı yerel topluluk üyelerinden ve dini gruplardan ciddi şiddetle karşı karşıya kalmaktadırlar. 2010 BM tahminlerine göre, sadece Afganistan, Pakistan ve Yemen\’de 100 erkek çocuk başına 90 kız kaldı. Jayachandran ve Lleras-Muney\’nin Sri Lanka ekonomik kalkınma konusundaki çalışmaları, kadınlar için ömür beklentilerinin artmasının eğitim yatırımını teşvik ettiğini ileri sürdü çünkü daha uzun bir zaman ufku, zaman içinde ödenen yatırımların değerini arttırıyor.