Çin Resim Sanatı Amacı, Özellikleri, Hakkında Bilgi

Çin Resim Sanatı

Çin uygarlığı, bulunduğu bölgede kesintisiz olarak devam etmiştir. Bunun sonucunda, toplumsal değişmelere karşın, ilkel çağlardan günümüze değin Çin kültüründe köklü bir süreklilik var olmuştur. Bu özellik sanata da yansımıştır. Resim sanatı Çin yaratıcılığının en ilginç türünü oluşturur. Çin’de resim, Batı’da 20.yy’a değin olduğu gibi optik gerçeği yansıtmaya yönelmemiştir. Resim, yazı gibi değerlendirilmiş, görsel malzeme, düşünce ve duyguların anlatımı için bir araç olarak kabul edilmiştir. Çin yazısında da işaretler, seslerin değil, kavramların simgesidir. Resim tekniği de Batı’dan farklıdır, ipek ya da kâğıt üstüne sulandırılmış mürekkep ve suluboya ile çizilir. Batı anlamında perspektif ve gölgeleme Çin resminde söz konusu değildir. Mekân, çapraz düzenlemelerle ve sisler içinde yarı belirgin biçimlerle kurulur. Çin resim sanatının temel öğesi çizgidir. Biçim, çizginin gücüyle, özü en yalın anlatımla ortaya çıkarır. Zamanla çizginin yerini fırça vuruşları almış ve bu vuruşların özelliklerine göre çeşitli dönemlerin üslupları oluşmuştur. Resimler ya kenarları kamışla çerçevelenerek duvara asılır ya da yatay ve düşey açılacak biçimde rulo olarak sarılır.

Duvar resminin ilk örneklerine tapınaklarda rastlanır. Ahlak kurallarına önem veren, kişiyi soylu bir davranış içinde biçimlendirmeye çalışan Konfüçyus felsefesi, Çin resim sanatında bu doğrultuda konuların ele alınmasına yol açmıştır. 5.yy ’da yaşamış olan Ku K’ai Çih’in Saraylı Hanımlara Ahlak Dersleri adlı rulosu, adının da belirttiği gibi bu gelişmenin en etkileyici örneğidir. Çin resminde önce Tao dininin, sonra da Zen Budizm’in etkisiyle ruhsal içeriği zengin doğa görüntüleri de yaygınlaşmıştır. Bu köklü gelenek 20.yy’da da sürmüştür. Ming Sülalesi zamanında (14.yy-17.yy) manzara resminin yanı sıra, gündelik yaşamla ilgili betimlemelere de geniş yer verilmiştir.

Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi