Tarihi Şahsiyetler

Cecil Powell Kimdir, Hayatı, Eserleri, Hakkında Bilgi

POWELL, Cecil Frank (1903-1969)

İngiliz, fizikçi. Çekirdek fiziğinde kullanılan fotoğrafik yöntemleri geliştirmiş ve kozmik ışınlarda oluşan “pi mezonları” keşfetmiştir.

5 Aralık 1903’te Tonbridge’de doğdu, 9 Ağustos 1969’da İtalya’da, Belluno’da öldü. 1925’te Cambridge’ deki Sidney Sussex College’dan “üstün onur” derecesiyle mezun olduktan sonra Cavendish Laboratuvarı’nda, sis odasının bulucusu C.T.R. Wiison’un yanında akademik yaşama atıldı. 1927’de doktorasını tamamladı ve Bristol Üniversitesine bağlı H.H.Wills Fizik Laboratuvarı’nda çalışmaya başladı. Tüm çalışma yaşamı boyunca ayrılmadığı bu kurumda, 1948’de Melville Wiils adına kurulmuş olan profesörlüğe, 1964’te Flenry Overton Yvilis profesörlüğüne ve laboratuvarın yöneticiliğine getirildi. Çekirdek fiziğine katkıları ve pi mezonlarının keşfi dolayısıyla 1950’de Nobel Ödülü’ne layık görülen, 1949’da üyesi olduğu Royal Socıety’nin Hughes ve Royal madalyalarını ve SSCB Bilimler Akademisi’nin Lomonosov madalyasını alan Powell, 1952-1957 arasında Avrupa’nın çeşitli yerlerinde yürütülen uluslararası kozmik ışın araştırmalarını yönetmiş, 1961’de CERN’nin (Avrupa Çekirdek Fiziği Araştırma Merkezi) bilimsel yöneltme kurulunda görev almıştır. Avrupa Fizik Derneğı’nin üç yılda bir yapılan genel kongrelerinde, birçok ulusal ve uluslararası akademi ve derneğin üyeliğine seçilmiş olan Powell’ın anısına özel konferanslar düzenlemektedir.

Cavendish’te bulunduğu dönemde Rutherford’ dan genel tekniklen, lisan dan ise sis odası tekniklerini öğrenen ve püskürtme uçlarından çıkış hızının beklenenin çok üstünde oluşu üstüne araştırmaları sırasında buhar türbinlerinin geliştirilmesi açısından değerli sonuçlara ulaşan Povveil, Bristol’deki ilk deneylerinde bir gazın içindeki iyonların saptanmasını ve pozitif iyonların hareketliliklerinin ölçülmesini amaçlıyordu. Bir süre nötron-proton çarpışmalarını, sis odasında bir Cockroft-Walton hızlandırıcısı yardımıyla hızlandırdığı proton ve döteronları (ağır hidrojen çekirdekleri) kullanarak inceledikten sonra 1938’de kozmik ışınların doğrudan saptanmasında fotoğraf plaklarından yararlanmaya yöneldi ve hızlandırılmış proton ve döteronların, fotoğrafik emülsiyonlarda bıraktıkları izlerle hız ve elektrik yükleri arasındaki ilişkiyi belirlemeye uğraştı. II.Dünya Savaşı’nın hemen sonrasında da Ilford’un “yarım ton” emülsiyonunun geliştirilmesi sayesinde, birincil kozmik ışınların ve kozmik ışın sağnaklarının oluşumlarının ve bileşimlerinin doğrudan saptanmasını sağlayan izleri elde etmeyi başardı.